سازمان ملل متحد به عنوان مهم‌ترین نهاد بین‌المللی، نقش بسیار مهمی در ارتقاء وضعیت زنان در جهان ایفا و از همان آغازِ تأسیس، حقوق زنان را در دستورکار خود قرار داده و در این مسیر از طریق تصویب قطعنامه‌ها، اعلامیه‌ها، میثاق‌ها، ..گام‌های موثری برداشته است. نظریه فمینیسم، به‌ویژه فمینیسم لیبرال که در چارچوب نظریه‌های انتقادی روابط بین‌الملل مورد بررسی قرار می‌گیرد و از دغدغه‌های اصلی قائلان به این مکتب می‌باشد، در غایت اهداف خود، پایان دادن به نابرابری‌های جنسیتی را مطمح‌نظر قرار داده و به سهم خود توانسته در اقداماتی که سازمان ملل در حمایت از حقوق زنان انجام می‌دهد، ورود و تاثیر خود را بر آن اقدامات بر جای گذارد. بر این اساس، مقالۀ حاضر بر آن است تا ارتباط نظریه فمینیسم و تاثیرگذاری آن بر اقدامات سازمان ملل و به طور کلی نقشی که این رویکرد انتقادی در ارتقاء وضعیت زنان و حمایت از حقوق زنان داشته را مورد ارزیابی و واکاوی قرار می‌دهد. در این راستا، به نظر می‌رسد که این رویکردِ انتقادی از همان ابتدای تأسیس ملل متحد با تمرکز بر ارکان و مبانیِ حقوق زنان و همچنین درکِ نیاز عملی به ترکیب مفاهیم کاربردی به منظور توجیه و رسیدن به اهداف مورد نظر که همانا حمایت از حقوق زنان است؛ با در نظر گفتنِ قطعنامه 1325 شورای امنیت به شکلی روشن اثر گذار بوده و در این مسیر گام بر می‌دارد. پرونده مقاله