پژوهش حاضر با هدف تعیین تاثیر سلامت سازمانی بر شایستگی اخلاقی کارکنان انجام شد. این پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر شیوه اجرا مقطعی از نوع همبستگی بود. جامعه پژوهش مدیران و کارمندان شهرداری تهران (872 مدیر و 16000 کارمند) بودند. حجم نمونه بر اساس فرمول کوکران شامل 270 مدیر و 540 کارمند محاسبه شد که با روش نمونه‌گیری تصادفی طبقه‌ای نسبی انتخاب شدند. برای جمع‌آوری داده‌ها از پرسشنامه‌های محقق‌ساخته سلامت سازمانی و شایستگی اخلاقی استفاده شد. روایی صوری، محتوایی و سازه ابزارها تایید و پایایی پرسشنامه‌های سلامت سازمانی و شایستگی اخلاقی و همه ابعاد آنها با روش ضرایب آلفای کرونباخ بالای 70/0 محاسبه شد. داده‌ها با روش‌های تحلیل عاملی اکتشافی، معادلات ساختاری و آزمون تی به کمک نرم‌افزارهای SPSS و LISREL تحلیل شدند. یافته‌ها نشان داد که سلامت سازمانی دارای 14 عامل و شایستگی اخلاقی دارای 8 عامل بود. سلامت سازمانی بر شایستگی اخلاقی کارکنان تاثیر مثبت و معنادار و مدل برازش مطلوبی داشت. همچنین میزان سلامت سازمانی و شایستگی اخلاقی کارکنان بالاتر از متوسط جامعه بود (05/0>P). بنابراین برای بهبود شایستگی اخلاقی می‌توان سلامت سازمانی مدیران و کارمندان را از طریق کارگاه‌های آموزشی افزایش داد. پرونده مقاله

پژوهش حاضر با هدف مقایسه کیفیت زندگی و بهزیستی اجتماعی در زنان نابارور تحت درمان لقاح آزمایشگاهی و زنان بارور انجام شد. این مطالعه توصیفی از نوع علی مقایسه‌ای بود. جامعه پژوهش زنان مراجعه‌کننده به مرکز ناباروری شهر زاهدان در فصل‌های بهار و تابستان سال 1397 بودند که از میان آنان 60 نفر با روش نمونه‌گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. همچنین 60 زن بارور که با آنها همتا شدند به‌عنوان نمونه جهت مقایسه انتخاب شدند. ابزارهای جمع‌آوری داده‌ها شامل پرسشنامه‌های کیفیت زندگی (سازمان بهداشت جهانی، 2006) و بهزیستی اجتماعی (کییز، 1998) بودند. داده‌ها با روش تحلیل واریانس چندمتغیری با استفاده از نرم‌افزار SPSS نسخه بیست و یک تحلیل شدند. یافته‌ها نشان داد که بین کیفیت زندگی و بهزیستی اجتماعی در زنان نابارور تحت درمان لقاح آزمایشگاهی و زنان بارور تفاوت معناداری وجود دارد. به عبارت دیگر میزان کیفیت زندگی و بهزیستی اجتماعی زنان بارور به طور معناداری بالاتر از زنان نابارور تحت درمان لقاح آزمایشگاهی بود (001/0>P). بنابراین زنان نابارور تحت درمان لقاح آزمایشگاهی برای بهبود ویژگی‌های روانشناختی خود نیاز به مداخله دارند. پرونده مقاله

مطالعه حاضر با هدف تعیین اثربخشی ارائه محرک‌های رنگی بر حل مساله اجتماعی و پیشرفت تحصیلی دانش‌آموزان انجام شد. این مطالعه نیمه‌تجربی با طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون چندگروهی با گروه کنترل بود. جامعه پژوهش دانش‌آموزان دختر پایه سوم ابتدایی شهر بیرجند در سال تحصیلی 98-1397 بودند. از میان اعضای جامعه تعداد 154 نفر با روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در هفت گروه مساوی 22 نفری جایگزین شدند. هر یک از هفت گروه تحت یکی از محرک‌های رنگی قرمز، زرد، سبز، آبی، صورتی، آبی کم‌رنگ (شش گروه آزمایش) و سفید (یک گروه کنترل) قرار گرفت. برای اندازه‌گیری حل مساله اجتماعی از پرسشنامه حل مساله اجتماعی (دزوریلا و همکاران، 2002) و برای اندازه‌گیری پیشرفت تحصیلی از معدل ترم اول و دوم دانش‌آموزان استفاده شد. داده‌ها به روش تحلیل کوواریانس چندمتغیری و آزمون تعقیبی شفه در نرم‌افزار SPSS-23 تحلیل شدند. یافته‌ها نشان داد که بین گروه‌های آزمایش و کنترل از نظر هر دو متغیر حل مساله اجتماعی و پیشرفت تحصیلی تفاوت معناداری وجود داشت (001/0p <). به عبارت دیگر، در متغیر حل مساله اجتماعی تاثیر محرک‌های رنگی سبز، آبی و صورتی از رنگ‌های قرمز، زرد، آبی کم‌رنگ و سفید بیشتر و بین سایر گروه‌ها تفاوت معناداری وجود نداشت. همچنین، در متغیر پیشرفت تحصیلی تاثیر محرک‌های رنگی زرد، آبی، صورتی و آبی کم‌رنگ از رنگ‌های قرمز و سفید بیشتر و بین سایر گروه‌ها تفاوت معناداری وجود نداشت. با توجه به یافته‌ها، استفاده از محرک‌های رنگی برای بهبود حل مساله اجتماعی و پیشرفت تحصیلی به معلمان توصیه می‌شود. بنابراین، استفاده از محرک‌های رنگی برای بهبود حل مساله اجتماعی و پیشرفت تحصیلی ضروری است. پرونده مقاله