سکوت سازمانی خودداری کارکنان از بیان نظرها و مشارکت فعال و موثر در حل مشکلات سازمان است که پدیده‌ای مخرب و منفی در عملکرد کارکنان می‌باشد و باعث کاهش بهره‌وری سازمان می‌شود. سازمان‌ها باید با اتخاذ راهکارها و اقدامات مناسب مانع از بروز سکوت سازمانی شوند. هدف این پژوهش طراحی الگوی سکوت سازمانی بود. این پژوهش جزء پژوهش‌های کیفی است و با استفاده از رویکرد مبتنی بر نظریه داده بنیاد انجام شد. جامعه پژوهش شامل خبرگان دانشگاهی در رشته مدیریت، مدیران اجرایی ستاد مرکزی و کارشناسان دارای بیش از 10 سال سابقه خدمت در ستاد مرکزی شهر تهران بودند که مجموعا 18 نفر با روش هدفمند به‌عنوان نمونه انتخاب شدند. داده‌ها با روش مصاحبه نیمه‌ساختاریافته گرد‌آوری و اعتبار داده‌ها و یافته‌ها با روش‌های بازبینی مشارکت‌کنندگان و بررسی خبرگان غیر شرکت‌کننده در پژوهش تایید شد. داده‌ها در سه مرحله کدگذاری باز، محوری و انتخابی تحلیل شدند. نتایج نشان داد که مجموعه ویژگی‌ها و باورهای مدیریت بر سکوت سازمانی تاثیر می‌گذارند. همچنین آثار سکوت سازمانی به دو بخش فردی و سازمانی تقسیم شد و عوامل زمینه‌ای (عوامل موثر بر ارتباطات، سیاست‌ها و فرایندهای سازمانی) و شرایط مداخله‌گر (مجموعه ویژگی‌های محیطی و سازمانی) برروابط حاکم تاثیر می‌گذارند. پرونده مقاله

هدف این پژوهش مقایسه اثربخشی مشاوره گروهی مبتنی بر نظریه انتخاب و نظریه گاتمن بر افزایش صمیمیت زناشویی و کاهش تعارضات زناشویی در زنان متأهل بود. پژوهش حاضر نیمه‌تجربی با طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه کنترل بود. جامعه پژوهش زنان متأهل دارای مشکلات زناشویی مراجعه‌کننده به مرکز مشاوره و خدمات روانشناختی مهر جنوب شهر بندرعباس در سال 1395 بودند که از میان آنها 45 نفر با روش نمونه‌گیری دسترس انتخاب و به‌صورت تصادفی در سه گروه مساوی (هر گروه 15 نفر) جایگزین شدند. هر یک از گروه‌های آزمایش 8 جلسه 90 دقیقه‌ای با یکی از روش‌های مشاوره گروهی (مبتنی بر نظریه انتخاب یا مبتنی بر نظریه گاتمن) آموزش دیدند. گروه‌ها پرسشنامه‌های صمیمیت زناشویی (والکر و تامپسون، 1983) و تعارضات زناشویی (ثنایی، 1387) را در مراحل پیش‌آزمون و پس‌آزمون تکمیل کردند. داده‌ها به کمک نرم‌افزار SPSS-20 و با روش‌های تحلیل کوواریانس چندمتغیری و آزمون تعقیبی تحلیل شدند. نتایج نشان داد هر دو روش مشاوره گروهی مبتنی بر نظریه انتخاب و نظریه گاتمن بر افزایش صمیمیت زناشویی و کاهش تعارضات زناشویی در زنان متأهل موثر بودند. همچنین مشاوره گروهی مبتنی بر نظریه انتخاب در مقایسه با مشاوره گروهی مبتنی بر نظریه گاتمن در افزایش صمیمیت زناشویی در زنان متأهل موثر بود، اما میان این دو روش در کاهش تعارضات زناشویی در زنان متأهل تفاوت معناداری وجود نداشت (05/0P<). بنابراین مشاوران و درمانگران می‌توانند از هر دو روش به‌ویژه روش مشاوره گروهی مبتنی بر نظریه انتخاب برای مداخلات روانشناختی استفاده کنند. پرونده مقاله