تقابل¬های دو¬گانه، ساده¬ترین و در عین حال مهم¬ترین رابطۀ میان واژه¬هاست که در علم ساختارگرایی مورد بررسی قرار می¬گیرد. اعتقاد به ستیز دو بُن مایۀ خیر و شرّ، در ساختار نظام خلقت که با اسطورۀ آفرینش آغاز می شود؛ در شعر نیما یوشیج به عنوان شاعری اسطوره¬ساز، جایگاه ویژه¬ای دارد. این پژوهش با هدف بررسی و تحلیل تقابل¬های به کار رفته در شعر پادشاه فتح نیما یوشیج و تطبیق آن با ساختار تقابلی اسطورۀ آفرینش، نوشته شده است. از آنجا که مشهورترین نظریه¬پرداز تقابل¬های دوگانه در اسطوره، لوی استروس، قوم شناس فرانسوی است؛ کوشیده شده تا این تقابل¬ها بر پایۀ نظریۀ او ارائه گردد. یافته¬های این پزوهش نشان دهندۀ آن است که در ساختار اسطورۀ آفرینش، تقابل¬های دو¬گانه، جایگاه نخست را به خود اختصاص داده است و نیما یوشیج با الگوپذیری از ساختار تقابلی این اسطوره، علاوه بر کاربرد انواع تقابل¬ها در شعر پادشاه فتح، کوشیده است تا با بازآفرینی این اسطوره در قالب شعر، نارضایتی خود را از اوضاع سیاسی و اجتماعی نشان دهد.