اصل مشارکت به­عنوان یکی از اصول حقوق بین­الملل محیط زیست، مورد شناسایی واقع شده  و از جمله حق­های نوین و کارآمد محسوب می­شود و یکی از اهداف آن حفاظت از محیط زیست برای آیندگان است. اصل مشارکت که در چند سند و معاهدۀ بین­المللی بدان اشاره شده، در برگیرنده مولفه­هایی هم­چون دسترسی به اطلاعات زیست محیطی، دسترسی به مراجع اداری و قضایی و مشارکت عموم در فرآیند تصمیم­سازی و تصمیم­گیری است. با این حال این اصل زمانی منتج به نتیجه می­شود که در آراء محاکم بدان استناد شود. تحقیق حاضر با روش توصیفی - تحلیلی با نگرشی جدید به مشخصه­های این اصل، و نحوه تبیین این مشخصه­ها و تبلورشان در آراء دادگاه اروپایی حقوق بشر می­پردازد. نتایج این تحقیق نشان می­دهد دادگاه اروپایی حقوق بشر نسبت به شکایت­ها مبنی بر نقض این تعهدات، اقدام به رسیدگی و صدور رای می­نماید. با نگاهی به رویۀ دادگاه اروپایی حقوق بشر در قبال اصل مشارکت، می­توان چنین نتیجه گرفت که دادگاه ضمن پذیرش اصل مشارکت بر تعهد دولت­ها در به کارگیری این اصل تاکید می­ورزد و به ­کار­گیری این اصل در رویه دادگاه به رسمیت شناخته شده رویکرد دادگاه اروپایی حاکی از آن است که دادگاه با تفسیر پویا به حمایت از این اصل می­پردازد. تحقیق حاضر در جستجوی روند دادگاه اروپایی حقوق بشر در حمایت از این اصل است.