مقدمه: خدمات غیرایمن در عرصه سلامت هم چنان یک معضل جهانی گسترده به شمار می آید. گرچه در دهه گذشته پیشرفت قابل ‌ملاحظه‌ای رخ داده است اما هنوز کاستی های متعددی وجود دارد و میزان آسیب های تحمیل‌شده به بیماران به طور غیرقابل قبولی بالاست. ازآنجاکه ارزیابی مراکز درمانی منجربه بهبود عملکرد، افزایش سلامت، کاهش حوادث و در نهایت افزایش رضایت بیماران، به عنوان یکی از مهم ترین ذینفعان این مراکز می گردد، وجود معیارهای ارزیابی ضروری است و مطالعه ای یافت نگردید که به معرفی و اولویت بندی این معیارها بپردازد. روش پژوهش: با بررسی مهم ترین روش های ارزیابی مراکز درمانی، معیارهای مرتبط با ایمنی بیمار،جمع آوری گردیده و میزان اهمیت آنان با استفاده از نظر خبرگان و از طریق روش آنتروپی تعیین می گردد. یافته‌ها: یافته های این پژوهش منجربه استخراج معیارهای مدیریت ایمنی بیمارگردید که به معیار بهداشت و کنترل عفونت در تمامی روش های ارزیابی بررسی شده، اشاره شده است .در نهایت موارد مذکور در 19 معیار گروه بندی و اولویت بندی گردید که معیارهای امکانات درمانی و پایش بیمار و مدیریت ایمنی بیمار به ترتیب با کسب اوزان 0/0987 و 0/0855 بیشترین جایگاه اهمیت را از منظر خبرگان پژوهش به دست آوردند. نتیجه‌گیری: در روش های ارزیابی و مطالعات بررسی شده، معیارهای متفاوتی در زمینه مدیریت ایمنی بیمار ارائه شده است که جمع آوری و بررسی آنان، بستری مناسب جهت ایجاد روش ارزیابی جامعی را فراهم می آورد. بنابراین از نتایج این تحقیق می‌توان در جهت خودارزیابی، مقایسه مراکز مختلف و در نتیجه بهبود عملکرد استفاده نمود. پرونده مقاله

زمینه و هدف : صنایع نفت و گاز با توجه به کیفیت و کمیت مواد خام، بینابینی و محصولات جانبی و نهایی، هم چنین دارا بودن سه مشخصه پیچیدگی بالا، قابلیت انعطاف پایین و آسیب پذیری زیاد از دیدگاه HSE جزء صنایع بحرانی محسوب شده و بروز یک حادثه در آن می تواند از جنبه های انسانی، زیست محیطی و اقتصادی فاجعه بار باشد. هدف اصلی از این پژوهش ارزیابی کمی شرکت های گاز از لحاظ وضعیت عملکرد سیستم مدیریت HSE و رتبه بندی آن ها به کمک روش تصمیم گیری چند شاخصه بود تا بدین وسیله ضمن نمایان ساختن نکات ضعف و قوت هر یک، انگیزه لازم برای رقابت و ارتقای هر چه بیشتر سطح مدیریت HSE آن ها فراهم گردد. روش بررسی: در این تحقیق ضمن بازدیدهای میدانی متعدد از واحدهای مختلف تابعه شرکت ملی گاز ایران، مشاهده فرآیندها و مصاحبه با مدیران و افراد با تجربه در زمینه HSE کلیه پارامترهای دخیل در امور ایمنی، بهداشت و محیط زیست آن ها شناسایی و طبقه بندی گردید. در گام بعدی شاخص های سختی کار در این واحدها تعیین گردید. سپس با استفاده از روش TOPSIS نسبت به وزن دهی و امتیازبندی پارامترهای مذکور اقدام گردید و در نهایت 4 شرکت عمده و مادر انتقال گاز، پالایشگاه، گاز استانی و مهندسی و توسعه که هر یک واحدهای فرآیندی متعددی را در زیرمجموعه خود دارند، ارزیابی کمی شدند. یافته ها: نتایج این بررسی جامع نشان داد که شرکت های گاز استانی، مهندسی و توسعه، انتقال گاز و پالایشگاه به ترتیب حایز امتیازهای 74/0، 55/0، 40/0 و 19/0 از یک گردیدند. بحث و نتیجه گیری: در این تحقیق به منظور مقایسه عملکرد شرکت های گاز 29 شاخص(23 شاخص HSE و 6 شاخص سختی کار) تدوین گردید و از روش TOPSIS (یکی از روش های تصمیم گیری چند شاخصه) به منظور رتبه بندی شرکت های مذکور استفاده گردید. پرونده مقاله