هدف اصلی این تحقیق، بررسی موانع توسعه آموزش الکترونیکی در دانشکده کشاورزی دانشگاه بوعلی سینا از دیدگاه دانشجویان دوره تحصیلات تکمیلی می باشد. اطلاعات موردنیاز پژوهش، با استفاده از روش پیمایشی و با استفاده از تکنیک پرسشنامه تهیه شده است. به‌منظور تعیین پایایی پرسشنامه از ضریب آلفای کرونباخ استفاده شد که میزان آن 85/0 محاسبه گردید. جامعه نمونه تحقیق شامل 280 نفر از دانشجویان دوره تحصیلات تکمیلی بود که به شیوه نمونه گیری تصادفی در چند مرحله انتخاب شده اند. نتایج تحقیق نشان داد که موانع اجرایی همچون، همکاری کامل وزارت علوم و وزارت ارتباطات و فن‌آوری اطلاعات برای گسترش دوره های الکترونیکی، کمبود یا نبود تولید بومی امکانات، عناصر و اجزاء لازم برای آموزش الکترونیکی، ناکافی بودن اعضاء هیأت‌علمی متخصص در زمینه فن‌آوری های آموزشی جدید، بیشترین تأثیر را در ایجاد موانع داشته درنتیجه، در برطرف نمودن این موانع اجرایی، موجب توسعه آموزش الکترونیکی خواهد شد. همچنین به‌منظور تحلیل داده ها از تحلیل عاملی استفاده شد که شش عامل، شامل موانع انگیزشی، موانع اعتباری و مالی، موانع زیرساختی، محدودیت فنی، محدودیت انسانی و موانع تجهیزاتی شناسایی گردید. پرونده مقاله