The binding energy and geometrical structure of all the possible dimeric systems of isothiocyanic acid (HNCS) with ozone have been investigated in the gas phase, theoretically. Six minima located on the singlet potential energy surface of the HNCSozone system at the MP2 level with binding energies (corrected with ZPE and BSSE) in the range 492.29531.40 kcal/mol. All intermolecular interactions in the HNCSozone system are significant interactions with remarkable EI values. In this study, the interaction of ozone molecule toward HNCS molecule was studied by using MP2 calculations at the cc-pVDZ level of theory. It was found that the HNCS-ozone dimer system show considerable changes after interatomic interactions with EI= -531.40 kcal/mol after BSSE and ZPE corrections. Therefore, it is obvious that the dimer systems in this study are so much stable than that of Vessally’s investigation for HNCS-SSO dimeric system or Wierzejewska and Wieczorek investigation for HNCSXe and HNCSN2 system. پرونده مقاله

In the present work, the sensitivity to the moisture (hygroscopisity) is studied for 3,4-dinitropyrazole (DNP) as a famous energetic molecule. All of the DNP-H2O complex systems (1-3) as well as individual molecules were optimized and bond lengths, bond angles, dihedral angles, charge transfer and stability via NBO analysis, corrected interaction energies with ZPE + BSSE and hydrogen bonds analysis were carried out and related data were gathered and explained with details. According to the NBO analysis, it was observed that the complex 2 was the most stable one among the others. However, on the basis of the interaction energies, complex 3 displayed more strong interactions. So, it proves the existence of the strong hydrogen bonds in complexes 2 and 3 as well as occurrence of the inconsistent manner between interaction energies and charge transfer changes. Furthermore, it shows that charge transfer is not the main and effective parameter of intermolecular interactions in complexes 1-3. پرونده مقاله

Sarin is a very toxic organophosphorus chemical warfare agent which has been used in different wars. According to an immediate demand of detection, secure approachs to break down this toxic nerve agent, the study on decomposition of sarin achieve significance. In this work, we have made endeavors of discovering an approach to neutralize this hazardous kind by adsorption of this molecule by C20 fullerene and its boron doped derivative. The results show that Sarin can form interactions with the C20 cage in its neutral state and the interactions can be enhanced significantly by introducing an extra boron atom to the system. The adsorption energy values and equilibrium distances for various adsorption states were calculated, and it was found that the GB molecule adsorbs onto the boron doped derivative with greater affinity than on pure fullerene. Probably, the GB is physisorbed on fullerene, while its adsorption on the boron doped derivative from O and P heads has a chemical nature. In that case, a partial positive charge was developed on boron atom, and was delocalized by O-P=O functional group in GB. As a result, GB is chemisorbed on boron doped derivative, contrary to the GBfullerene interaction, which occurs physically. پرونده مقاله

مقدمه: در دهه های اخیر با توجه به ابتلای شمار زیادی از افراد به بیماری دیابت، گرایش به استفاده از جایگزین های طبیعی برای شیرین کننده ها افزایش یافته است. یکی از مهمترین جایگزین های طبیعی، عصاره گیاه استویا ربادیانا می باشد. در این تحقیق از امواج فراصوت جهت بهینه سازی فرآیند عصاره گیری از گیاه استویا ربادیانا استفاده شد. همچنین روش کروماتوگرافی لایه نازک با عملکرد بالا (HPTLC) به عنوان روشی سریع و دقیق جهت آنالیز کمی عصاره گیری مورد استفاده قرار گرفت. مواد و روش ها: در ابتدا مناسب ترین حلال برای استخراج عصاره آبی گیاه استویا ربادیانا از بین حلال های آب، مخلوط آب-متانول، متانول، مخلوط آب-اتانول و اتانول انتخاب شده و سپس فرآیند عصاره گیری به روش سوکسله (با مدت زمان های مختلف) و با استفاده از امواج فراصوت (با توان ها و مدت زمان های مختلف) انجام شد و میزان عصاره استخراج شده با این دو روش با یکدیگر مقایسه و نتایج مورد ارزیابی قرار گرفت. یافته ها: نتایج نشان داد که آب نسبت به دیگر حلال ها نتایج بهتری برای استخراج نشان می دهد. سپس فرآیند استخراج به کمک سوکسله و همچنین امواج فراصوت انجام شد. بررسی شرایط زمانی مختلف در سوکسله و شرایط مختلف توانی و زمانی در فراصوت، برتری چشم گیر روش فراصوت را در استخراج استویوزید به مقدار g/mlμ 61/811 در مدت زمان 2 دقیقه و توان 90 واتنسبت به روش سوکسله به مقدار g/mlμ 70/795 در مدت 2 ساعت نشان داد. نتیجه گیری: نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد که استفاده از تابش فراصوت در استخراج شیرین کننده از گیاه استویا ربادیانا می تواند به عنوان یک گزینه مناسب برای بهره برداری آزمایشگاهی و صنعتی مد نظر قرار گیرد. مدت زمان استخراج بسیار کوتاه، استفاده از آب به عنوان حلالی بی خطر، مصرف انرژی اندک و عدم نیاز به روش های آماده سازی پیچیده و وقت گیر و همچنین بهره گیری از روش HPTLC به عنوان روشی سریع، ساده و کارآمد برای شناسایی کیفی و کمی از مزایای روش مورد استفاده در این کار تحقیقاتی است. پرونده مقاله