تحقیق حاضر به مطالعه تاثیر دافنی (Daphnia magna) غنی‎شده با روغن کبد ماهی کاد و کلزا بر فاکتورهای رشد و بازماندگی لارو ماهی سفید به مدت چهارده روز از ابتدای تغذیه فعال پرداخت. لاروهای ماهی سفید با وزن اولیه ۱۱/٢±٦/۵٢ میلی گرم با تراکم ده عدد در هر لیتر آب در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تیمار غذایی شامل دافنی غنی‎شده با روغن کبد ماهی کاد، دافنی غنی‎شده با روغن کلزا و دافنی غنی‎نشده تغذیه شدند. میزان رشد طولی، وزنی، افزایش وزن بدن و نرخ رشد ویژه لاروها در تیمارهایی که با دافنی غنی‎شده تغذیه شده بودند به شکل معنی‌داری بیش از لاروهای تغذیه شده با دافنی غنی‎نشده بود (p0.05). بیشترین مقدار ضریب رشد ویژه در لاروهای تغذیه شده با دافنی غنی‎شده با روغن کلزا به میزان ٠١/٠±50/٨ درصد روزانه و کمترین مقدار در تیمار تغذیه شده با دافنی غنی‎نشده به میزان ١٢/١±50/٧ درصد روزانه مشاهده شد. نتایج این تحقیق نشان داد که روغن کلزا می‌تواند در غنی‎سازی دافنی برای تغذیه لارو ماهی سفید جایگزین نسبتاً مناسب روغن ماهی باشد. پرونده مقاله

کاربرد پروبیوتیک ها به عنوان یکی از روش های افزایش رشد و تولید ماهیان از پتانسیل بالایی برخوردار است.این پژوهش با هدف ارزیابی تاثیر پروبیوتیک پروتکسین بر رشد و بقای بچه ماهیان کپور علفخوار انجام شد. آزمایش به صورت طرح کاملا تصادفی در قالب ۴ تیمار با ۳ تکرار و ۳۶۰ قطعه بچه ماهی با میانگین وزن اولیه ۲۲۱/۰±۶۲/۰ گرم به مدت ۶۰ روز صورت پذیرفت. پروبیوتیک پروتکسین در سه سطح مختلف ۱۰۵×۱، ۱۰۵ ×۲ و ۱۰۵×۳ واحد کلنی ساز در میلی لیتر هر ۴ روز یک بار به آب آکواریوم ها اضافه شد و برای تیمار شاهد از پروبیوتیک استفاده نشد. نرخ تغذیه بر اساس ۵ درصد وزن بدن و ۳ نوبت در روز انجام شد. بر اساس نتایج به دست آمده، هر سه تیمار آزمایشی افزایش معنی داری (05/0p<) از نظر میانگین وزن نهایی، درصد افزایش وزن، نرخ رشد ویژه و کارایی تبدیل غذا با تیمار شاهد نشان دادند. بالاترین میانگین وزن نهایی (۱۲/۰±۹/۳)، درصد افزایش وزن (۱/۱۳±۷/۵۲۰) ، نرخ رشد ویژه (۰۴/۰±3/0 درصد روزانه) و کارایی تبدیل غذا (3/16±79/6 گرم بر مترمکعب) مربوط به تیمار با سطح پروبیوتیکی ۱۰۵×۳ واحد کلنی ساز در میلی لیتر بود. از نظر ضریب تبدیل غذایی هر سه تیمار آزمایشی اختلاف معنی داری (05/0p<) با تیمار شاهد نشان دادند و بهترین ضریب تبدیل غذایی (۰۴/۰±۲/۱) مربوط به تیمار با سطح پروبیوتیکی۱۰۵×۳ واحد کلنی ساز در میلی لیتر بود. همچنین بیشترین درصد بازماندگی (۱۰۰ درصد) در تیمار با سطح پروبیوتیکی ۱۰۵×۳ واحد کلنی ساز در میلی لیتر به دست آمد. نتایج این پژوهش نشان داد که پروبیوتیک پروتکسین بر ارتقاء عملکرد رشد و بقا در بچه ماهیان کپور علفخوار تاثیرگذار بوده و بهترین دز موثر آن سطح پروبیوتیکی۱۰۵×۳ واحد کلنی ساز در میلی لیتر است. پرونده مقاله