پژوهش های زیادی نشان داده اند که استفاده کنندگان صورت های مالی قادر نیستند اجزای سود را به درستی قیمت گذاری کنند. بر اساس تئوری های رقابتی و علامت دهی، کیفیت گزارشگری و سود شرکت ها در مراحل مختلف چرخه عمر متفاوت است. بنابراین در این تحقیق تلاش می گردد نحوه قیمت گذاری سازه های سود طی چرخه عمر شرکت ها بررسی شود. این بررسی از طریق آزمون میشکین بسط یافته با مدل آلن و همکاران (2013) صورت پذیرفت. به منظور اجرای این طرح داده های مربوط به 78 شرکت از شرکت های پذیرفته شده در بورس تهرن طی سال های 1383 تا 1393 و از بانک های اطلاعاتی کدال و تی اس کلاینت گردآوری شد. شواهد آزمون حاکی از آن است که در مرحله رشد، بازار جز نقدی سود عملیاتی را کمتر از واقع و سازه های جز تعهدی را بیش از واقع قیمت گذاری می کند. به علاوه، در مرحله بلوغ شواهدی دال بر قیمت گذاری نادرست اقلام تعهدی مربوط به رشد شرکت یافت نشد و در مرحله افول شواهد نشان داد که این اقلام کمتر از واقع قیمت گذاری می شوند. نحوه قیمت گذاری سایر اجزای سود در سه مرحله مشابه بود. با توجه به اینکه کوچکترین مقدار قدر مطلق اختلاف ضرایب اجزای سود در مرحله بلوغ و بزرگترین مقدار آن در مرحله افول مشاهده شد، می توان چنین استنباط کرد که سود در مرحله بلوغ و افول به ترتیب کمترین و بیشترین میزان گمراه کنندگی را دارد. پرونده مقاله