مقدمه: هم‌راستایی عاملی کلیدی در ایجاد و حفظ مزیت رقابتی،‌ خلق ارزش و تحقق اهداف سازمان و مساله همیشگی مدیران است. در حوزه نظام سلامت علاوه بر پویایی محیط، تعدد حوزه‌های کاری (آموزش، درمان، بهداشت و ...)، تحقق هم‌راستایی را با چالش مضاعفی مواجه می‌کند. ارتقاء هم‌راستایی نیازمند نگرش استراتژیک و مشارکت تمام مدیران و نقطه آغاز این فرایند، درک موقعیت سازمان است. هدف این پژوهش ارزیابی بلوغ هم‌راستایی در دانشگاه علوم پزشکی ایران و ارائه راهکاری برای ارتقاء آن بود. روش پژوهش: این پژوهش کاربردی، به روش توصیفی - پیمایشی و در تابستان 1396 انجام شد. جامعه پژوهش، مدیران ستاد دانشگاه ایران بود که به سه حوزه اجرایی، آموزشی و فناوری ‌اطلاعات تفکیک شدند. روش نمونه‌گیری تصادفی - طبقه‌ای و حجم نمونه با استفاده از جدول مورگان 122 نفر بود. برای گردآوری داده‌ها، پرسشنامه لوفتمن (2015) ترجمه و پس از تایید روایی و پایایی، استفاده شد. تحلیل داده‌ها با SPSS و آزمون فریدمن انجام شد. یافته‌ها: میانگین هم‌راستایی، 2/55 بود. ابعاد زیرساخت، مشارکت، مهارت‌ها، ارتباطات، شایستگی و حاکمیت با میانگین 2/78، 2/67، 2/64، 2/63، 2/49، 2/17 در رتبه اول تا ششم قرار گرفت. هم‌چنین الگوهای امتیازی ابعاد هم‌راستایی در کسب ‌و ‌کارهای مختلف سازمان متفاوت بود. نتیجه‌گیری: سازمان در سطح دوم بلوغ هم‌راستایی قرار داشت و هدف باید رسیدن به سطح سوم باشد. در ابعاد زیرساخت و مشارکت وضعیت مناسب بود اما ابعاد حاکمیت و شایستگی‌ و ‌ارزش وضعیت مطلوبی نداشتند و سازمان نیازمند بازنگری و ارتقاء حاکمیت فناوری‌اطلاعات است. هم‌چنین یکپارچگی نگرش مدیران حوزه‌های کاری مختلف (بر اساس الگوی امتیازی) در حوزه هم‌راستایی ضروری است. پرونده مقاله