مقدمه: مسئولیت فردی در قبال سلامت و استفاده از آن به عنوان معیاری جهت تخصیص منابع کمیاب این بخش موضوعی است که امروز مورد توجه سیاست‌گذاران این حوزه قرار گرفته است لذا این مقاله با هدف بررسی نقش مسئولیت فردی سلامت در اولویت‌گذاری ارائه خدمات سلامت از دیدگاه متقاضیان اهدای عضو مراجعه‌کننده به مرکز اهدای عضو شهرستان مشهد در بهار 1400 انجام شده است.روش پژوهش: این مطالعه توصیفی - تحلیلی در بین متقاضیان اهدای عضو انجام شده است. ‌جمع‌آوری داده‌ها با استفاده از پرسشنامه استانداردی در رابطه با سنجش میزان نمایل اهدای عضو به دو بیمار متقاضی دریافت کبد صورت گرفته است. داده‌های پرسشنامه در نرم‌افزار ‌جمع‌آوری و با استفاده از آمار توصیفی و آمار تحلیلی و در قسمت سوالات باز با استفاده از تحلیل محتوا آنالیزگردید.یافته‌ها: در نهایت از بین 214 پرسشنامه ‌جمع‌آوری شده تحلیل‌ها بیانگر این بود که در بین پاسخ دهندگان تمایل به تخصیص کبد به متقاضیان دریافت عضوی که علت بوجود آمدن بیماریشان ارثی بوده 5 برابر بیشتر از تخصیص کبد به متقاضیانی که اعتیاد باعث بوجود آمدن بیماریشان بوده، ‌می‌باشد. ‌هم‌چنین 14 درصد شرکت‌کنندگان به این اصل که این که افراد تا حدودی در سلامتی و بوجود آمدن بیماری‌شان نقش دارند معتقد بودند.نتیجه‌گیری: مسئولیت‌پذیری ‌می‌تواند معیار مهمی در ‌تصمیم‌گیری برای اولویت‌گذاری در ارایه خدمات سلامت در بین سیاست‌گذاران باشد. با این وجود اجرایی شدن این اصل منوط به برنامه‌ریزی‌های بلندمدت و وجود زیرساخت‌ها و فرهنگ‌سازی‌های کلان و خرد در جامعه و محیط‌های بهداشتی درمانی و ‌هم‌چنین افراد جامعه ‌می‌باشد. پرونده مقاله