ارزش در معرض خطر یکی از مهمترین معیارهای شناخته شده بازارهای مالی در سنجش ریسک به حساب می آید. تاکنون روشهای مختلفی برای اندازه گیری این شاخص معرفی گردیده است. روش ارزش فرین یکی از روشهای نوین محاسبه ارزش در معرض خطر است که بر دنباله های توزیع تمرکز دارد و بجای درنظر گرفتن کل داده ها و بدون نیاز به در نظر گرفتن مفروضات محدود کننده ای مانند فرض نرمال بودن به محاسبه این شاخص می پردازد. در این پژوهش بازده لگاریتمی شاخص کل بورس اوراق بهادار تهران براساس اطلاعات دریافتی در مقاطع زمانی میان روز( بدلیل استفاده از داده های پربسامد ) طی سالهای 1392 تا 1395 جمع آوری و از رویکرد ماکزیمم بلوکها در اندازه گیری VaR استفاده گردید. با توجه به وجود خودهمبستگی و ناهمسانی واریانس سری زمانی داده ها، ابتدا با استفاده از مدل E-GARCH این مشکل مرتفع گردید. سپس شاخص VaR در سه وضعیت بلوک بندی براساس اطلاعات ساعتی، روزانه و ماهیانه محاسبه گردید. نتایج تحلیل داده ها در نرم افزار R نشان داد که استفاده از اطلاعات ماهیانه در محاسبه شاخص مزبور از دقت پیش بینی بالاتری برخوردار است. پرونده مقاله