در اقلیم سرد، دسترسی ساختمان‌ها به نور خورشید بر اثر شاخص هندسه خیابان، برای کاهش بار گرمایشی، ضروری بوده و بر عملکرد حرارتی ساختمان‌ها موثر است. لذا هدف این مطالعه؛ ارائه نتایجی است که می‌تواند در طراحی بافت جدید شهرهای در حال توسعه، مورد استفاده قرار گیرد. روش تحقیق؛ کمی و در تحلیل یافته‌ها از روش‌های آماری استفاده شده است. این مطالعه در سه مرحله‌ی؛ (جهت، نسبت H/W و الگوی پیشنهادی) انجام شده است. ‌استقرار شرقیغربی 9/17 درصد جذب تابش بیشتر نسبت به جهات دیگر را دارد. میانگین جذب‌تابش‌ در قطعات‌شمالی، بیشتر از ‌جنوبی است و در خیابان‌ها با نسبت H/W پایین، میزان جذب تابش‌ افزایش و یک همبستگی معکوس برقرار است. در الگوی پیشنهادی با افزایش عمق حیاط و ایجاد سایه‌بان‌افقی پنجره‌ها، برای قطعات شمالی و جنوبی افزایش 7/2 و 8/25 درصدی جذب تابش‌ در زمستان و کاهش7/11 و 94/4 درصدی جذب‌تابش در تابستان رخ می‌دهد. پرونده مقاله