رویکردهای میان‌رشته‌ای یکی از روش‌های موفق حل مسائل مزمن و قدیمی در رشته‌های علمی در سال‌های اخیر بوده است. دولت‌ها در دوران مدرن از طریق خط‌مشی‌گذاری عمومی با مسائل جامعه مواجه و برای حل آن تلاش می‌کنند. میزان تحقق خط‌مشی‌های عمومی معرف میزان موفقیت دولت در پیشبرد اهداف خویش و حل مسائل جامعه است. از طرف دیگر شکست خط‌مشی‌گذار به‌معنای شکست خط‌مشی عمومی است. کاهش نرخ شکست خط‌مشی مسئله پژوهش پیشرو است. بدین منظور از کاربست رویکرد اقتصاد رفتاری در خط‌مشی‌گذاری عمومی استفاده شده است. اقتصاد رفتاری با توصیف و پیش‌بینی رفتار بازیگران و ذی‌نفعان کلیدی خط‌مشی امکان ارتقاء کیفیت خط‌مشی را فراهم می‌آورد. از این روی و باتوجه پژوهش‌های موجود در این حوزه روش فراترکیب در دستورکار قرار گرفت. در نهایت با انتخاب و تحلیل نظام‌مند 20 پژوهش معتبر و مرتبط از حدود 100 پژوهش مرتبط اولیه، مدلی چهار مرحله‌ای برای تدوین خط‌مشی‌های عمومی و فهرستی از 17 مؤلفه رفتاری مؤثر شامل اثر تأیید اجتماعی، اثر لنگر، اثر فریب‌گر، اثر مرجع پیام، اثر هیجانات، اثر مالکیت، اثر عزت‌نفس، اثر تعهد، اثر رفتار منصفانه، اثر تنزیل هذلولی، اثر وبر-و یشنر، معماری انتخاب، تلنگر، هدایت ضمنی، قاعده مبنا، اثر قاب‌بندی و مشوق‌ها به تفکیک هر مرحله در فرایند خط‌مشی‌گذاری عمومی بدست آمد. پرونده مقاله