زمینه و هدف: اخیراً در تحلیل های مرتبط با الگوی مکانی درختان، روش های نوینی توسعه یافته اند که به منظور بررسی، به یک نقشه کامل از موقعیت مکانی درختان نیاز دارند. به کارگیری این روش ها به مقیاس مطالعه بستگی دارد به نحوی که تغییر مقیاس مطالعه می تواند سبب تغییراتی در الگوی مکانی درختان شود. پژوهش حاضر با هدف تعیین مناسب ترین سطح قطعه‌نمونه جهت کمی‌سازی الگوی مکانی درختان ارس دامنه جنوبی البرز صورت پذیرفت. روش بررسی: بدین منظور قطعه‌نمونه ای به مساحت شش هکتار انتخاب و الگوی مکانی درختان با استفاده از تابع g(r) مورد بررسی قرار گرفت. سپس سطح این قطعه‌نمونه به پنج، چهار، سه، دو و یک هکتار کاهش و الگوی مکانی درختان با استفاده از تابع g(r) بررسی و نسبت به سطح مبنای شش هکتاری مقایسه شد. یافته ها: نتایج حاصل از این تابع نشان‌دهنده ی الگوی مکانی یکنواخت در فواصل بین درختی تا چهار متر، الگوی کپه ای در فواصل شش تا ده متر و الگوی تصادفی در سایر فواصل می باشد. نتایج حاصل از مقایسه نمودارهای تابع g(r) در مساحت‌های مختلف نشان داد که روند کلی تابع g(r) تا سطح سه هکتار تقریباً ثابت و در سطوح کوچک تر، تغییر می کند، بنابراین حداقل سطح مناسب در این بررسی، سه هکتار به دست آمد. بحث و نتیجه گیری: تعیین مناسب‌ترین سطح قطعه نمونه در مطالعات ساختاری ضمن افزایش دقت مطالعات می تواند سبب کاهش زمان و هزینه مطالعه گردد. پرونده مقاله

زمینه و هدف: شاخص سطح برگ (LAI) از مهم‌ترین مشخصه های ساختاری در بوم سازگان های کشاورزی، مرتعی و جنگلی است که بیش‌ترین تاثیر را در تغییرات انرژی، آب و گاز دارد. با توجه به نوپا بودن مطالعات مقادیر LAI در داخل کشور، هدف از این مقاله، بررسی انواع روش های زمینی مستقیم تعیین مقدار LAI است. روش بررسی: این پژوهش با استفاده از مرور منابع علمی و به کارگیری پایگاه داده های اینترنتی به بررسی موضوع پرداخته است. روش های اندازه گیری مقدار LAI به دو دسته روش‌های زمینی و سنجش از دور تقسیم می شوند که روش های زمینی نیز به دو زیردسته روش های مستقیم و غیرمستقیم (برآوردی) دسته بندی می شوند. یافته ها: با وجود اینکه در دو دهه اخیر، گرایش به استفاده از روش های غیرمستقیم زمینی و سنجش از دور در برآورد مقدار LAI افزایش یافته است، اما به دلایلی هم چون نیاز به دستگاه‌های نیمه پیشرفته و پیشرفته و عدم دسترسی به تصاویر ماهواره ای به صورت رایگان در بیش تر نقاط دنیا، سبب شده است که هنوز روش های زمینی مستقیم محاسبه مقدار LAI کاربرد وسیعی داشته باشد. هم چنین دقت و صحت بالای روش های زمینی مستقیم در مقایسه با روش های غیرمستقیم زمینی و سنجش از دور، دلیل دیگر بر ارجح بودن روش های مستقیم زمینی در اندازه گیری مقدار LAI است. بحث و نتیجه گیری: نتایج این بررسی نشان داد که روش تله لاشبرگ، می تواند به عنوان کاراترین روش به دلیل صحت و دقت بالا که درجه تخریب آن به طبیعت بسیار اندک است، در پژوهش های پیش رو مورد استفاده پژوهشگران قرار بگیرد. پرونده مقاله

تنک بودن جنگل‌های ارس (Juniperus excelsa) و پراکنش آنها در مناطق با شرایط زیستی سخت و بسترهای کاملاً صخره‌ای سبب شده است که آماربرداری از این جنگل‌ها همراه با صرف هزینه و زمان زیادی باشد. لذا در این پژوهش سعی شده است مناسب‌ترین روش نمونه‌برداری فاصله‌ای به منظور تعیین تراکم و درصد تاج‌پوشش در جنگل‌های ارس مورد بررسی قرار گیرد. بدین منظور، منطقه‌ای به مساحت 9/15 هکتار در جنگل‌های ارس استان البرز مورد آماربرداری صد درصد قرار گرفت و نتایج این آماربرداری، تراکم 61 اصله در هکتار و درصد تاج‌پوشش 51/20 را در این توده نشان داد. در مرحله بعد منطقه مورد مطالعه با استفاده از هفت روش نمونه‌برداری فاصله‌ای (نزدیک‌ترین فرد، نزدیک‌ترین همسایه، دومین نزدیک‌ترین همسایه، زوج‌های تصادفی، مربع تی، فاصله مرتب و مربعی با نقطه مرکزی) مورد آماربرداری قرار گرفت و تراکم و درصد تاج‌پوشش حاصل از هر روش محاسبه و نسبت به آمابرداری صد درصد مقایسه شد. نتایج نشان داد که روش زوج‌های تصادفی با برآورد تراکم 3/58 اصله در هکتار (اختلاف 79/3- درصد) و روش مربعی با نقطه مرکزی با برآورد تراکم 97/62 اصله در هکتار (اختلاف 91/3+ درصد) دارای درصد اختلاف کم‌تری در برآورد تراکم درختان می‌باشند. همچنین روش زوج‌های تصادفی با برآورد درصد تاج پوشش 4/23 درصد (اختلاف 09/14+ درصد)، کم‌خطاترین روش به منظور برآورد درصد تاج‌پوشش جنگل‌های ارس بود. در پایان با توجه به شرایط خاص جنگل‌های ارس، استفاده از روش‌های نمونه‌برداری فاصله‌ای زوج‌های تصادفی به علت آسانی اندازه‌گیری، خطای کم و صرفه‌جویی در زمان و هزینه در این جنگل‌ها پیشنهاد می‌گردد. پرونده مقاله