زمینه و هدف: افزایش فعالیت‌های صنعتی و پراکندگی صنایع وابسته بهم در موقعیت‌های اقلیمی نامناسب از یک سو باعث بروز مشکلات و مسائل زیست‌محیطی شده است و از سویی دیگر مانع جدی بر سراه تولید پایدار در صنایع می‌تواند قلمداد شود. هدف این پژوهش ارزیابی رتبه‌بندی تفسیری محرک‌های اکولوژیکِ تولید پایدار در صنعت نفت می باشد.

روش بررسی: در این پژوهش که از نظر روش شناسی توسعه‌ا‌ی و ترکیبی محسوب می‌شود، تلاش گردید تا با اتکاء به فرآیندهای تحلیل فراترکیب و دلفی در بخش کیفی پژوهش، اقدام به شناسایی محرک‌های اکولوژیکِ تولید پایدار در صنعت نفت شود. سپس در بخش کمی از تحلیل رتبه‌بندی تفسیری در یک بازه 6 ماه، جهتِ شناسایی اثرگذارترین محرک‌ اکولوژیکِ تولید پایدار در صنعت نفت استفاده گردد. جامعه‌ی آماری در بخش کیفی، ۱4 نفر از متخصصان و خبرگان رشته مدیریت صنعتی در سطح دانشگاهی بودند و در بخش کمی از مشارکت 23 نفر از مدیران و کارشناسان لایه مدیریت مرکز توسعه در شرکت ملی نفت ایران که چه به لحاظ دانشی و چه به لحاظ تجربی دارای سابقه بودند، بهره برده شد.

یافته ها: نتایج پژوهش در بخش کیفی پس از غربالگری محتوایی ۱4 پژوهش تأیید شده، از وجود 6 محرک اکولوژیک تولید پایدار در صنعت نفت حکایت داشت. این مولفه‌ها از طریق تحلیل دلفی مورد ارزیابی قرار گرفتند و نتایج این بخش نشان داد هر 6 بعد شناسایی شده مورد تایی قرار گرفتند. نتایج در بخش کمی پژوهش نشان داد، از مجموع تاثیرگذاری کلی مبتنی بر مقیاسه زوجی بین مولفه‌های پژوهش مشخص شد، درصد تاثیرگذاری محرک، موقعیت‌یابی اکولوژیک اقلیمی و زیست‌محیطی نسبت به بقیه محرک‌های اکولوژیک تولید پایدار در صنعت نفت بیشتر است.

بحث و نتیجه گیری: نتیجه کسب شده بیان کننده‌ی این واقعیت است که انجام موقعیت یابی اکولوژیک به لحاظ اقلیمی و زیست‌محیطی، به صنعت نفت کمک می‌کند تا با گردهم آوردن شرکت‌های فعال در این عرصه، ضمن اینکه باعث می‌شوند تا از پراکندگی شرکت‌های صنعتی جلوگیری گردد، در عین حال می‌تواند با ارزیابی خاک؛ تنوع گیاهی و جانوری و سایر جنبه‌های محیط‌زیستی، مانع از فرسایش منابع طبیعی و آلایندگی‌های زیست‌محیطی گردد.