این مقاله مجموعه مقالات جنبه هاي مختلف برداشت انرژي و مدیریت توان براي دستگاه هاي اینترنت اشیا (IoT) را بررسی می کند. هدف کل ی افزایش کارایی و پای داري سیستم هاي اینترنت اشیا از طریق تکنیک هاي نوآورانه برداشت انرژي و استراتژي هاي مدیریت توان موثر است. روشهاي مورد استفاده در این مطالعات شامل طراحی معماريهاي کارآمد اینترنت اشیا، کاوش در تکنیکهاي مختلف برداشت انرژي (مانند روشهاي خورشی دي و فتوولتائیک)، پیادهسازي سیستمهاي ردیابی نقطه حداکثر توان (MPPT) و ابداع الگوریتمهاي زمانبندي کار موثر براي دستگاههاي اینترنت اشیاء برداشتشده انرژي است. . این مطالعات همچنین به مکانیسمهاي مدیریت و کنترل انرژي ، با تمرکز بر دستگاههاي اینترنت اشیاء خودران که قادر به کار در محی طهاي راه دور یا سخت هستند، میپردازد. یافته هاي مهم در سراسر مقالات، پیشرفتهایی را در برداشت انرژي خورشیدي براي دستگاههاي IoT، بهبود ذخ یرهسازي انرژي با استفاده از ابرخازنها و سلولهاي لیتیومی ، و توسعه دستگاههاي اینترنت اشیا بیسیم با توان بسیار کم نشان میدهد . یک مطالعه به طور خاص نمونه اولیه دستگاه IoT خودران را برجسته می کند و عملکرد آن را در برنامه هاي از راه دور با ظرفیت عملیاتی گسترده نشان می دهد. نتیجه اصلی حاصل از این مطالعات امکانسنجی و اثربخشی سیستمهاي اینترنت اشیا خودپایدار از طریق تکنیکهاي پیشرفته برداشت انرژي و استراتژيهاي مدیریت انرژي است. این نوآوريها وعده کاهش قابل توجه وابستگی به منابع انرژي سنتی را میدهند و در نتی جه راه را براي اکوسیستمهاي IoT قويتر، کارآمدتر و پایدارتر در کاربردهاي مختلف، از جمله محیطهاي راه دور و چالشبرانگیز هموار میکنند. پرونده مقاله