منابع انسانی در عصر حاضر، به عنوان یک مزیت رقابتی در هر سازمان تلقی میشود. تصمیمات،تفکرات و عملکرد مدیران میتواند در پیشبرد اهداف سازمانی موثر باشد.توجه به نظر و دیدگاه مدیران بیش از هر زمان دیگری در نظریه های سازمان مورد توجه قرار گرفته است.لـذا شناسـایی ویژگیهای شخصیتی مدیران منجمله خودشیفتگی مدیران که تصمیمات آنها را متأثر میسازد ، درسطوح مختلف مدیریت و رهبری سازمان حائز اهمیت است . مدیران یک سازمان به همان اندازه که میتوانند یک مزیت رقابتی برای یک سازمان محسوب شوند، ممکن است خودشیفتگی آنها یک مانع جدی در دستیابی به اهداف سازمان و باعث ایجاد بحرانهای مالی برای یک سازمان شوند. در نتیجه هدف از این پژوهش بررسی رابطه بین خودشیفتگی سازمانی مدیران و بحرانهای مالی شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران با استفاده از نمونه آماری، شامل 294 مشاهده (سال- شرکت) برای بازه زمانی سالهای 1397-1396 است. پس از تجزیه تحلیلهای آماری صورت گرفته با استفاده از تحلیل رگرسیون داده های ترکیبی، نتایج حاصل از فرضیه های پژوهش بیان کننده آن است که رابطه مستقیم و معنی دار بین خودشیفتگی سازمانی مدیران (اقتدار- خودنمایی- برتری جویی- خودبسندگی- محق بودن- بهره کشی و خود بینی) با بحرانهای مالی وجود دارد. به عبارتی دیگر ، مشاهده میشود که مدیران به هر اندازه که از خودشیفتگی بالاتری برخوردار باشند احتمال بروز بحرانهای مالی منشعب از تصمیمات و عملکرد مدیران در آن سازمان بیشتر خواهد بود. پرونده مقاله

این مطالعه به بررسی تحلیل علیت گرنجر در الگوهای میانگین جهت سنجش k مین وقفه همبستگی متقابل بین باقیمانده‌های استاندارد بازده و حجم معاملات در دوره‌ بحران پرداخته است. بدین منظور بر اساس داده‌های روزانه از فروردین‌ماه 1399 الی مهرماه 1400 ابتدا نقاط شکست ساختاری تعیین‌شده و سپس به بررسی رابطه بین حجم معاملات روزانه و تغییرات قیمت شاخص بورس اوراق بهادار تهران با استفاده از الگوی GARCH-ARMA پرداخته شد. در نهایت به بررسی علیت در میانگین بین بازده و حجم معاملات برای هر زیر دوره پرداخته شد. نتایج نشان داد هنگامی‌که قیمت‌ها در دوره بحران به‌شدت کاهش می‌یابد، فعالان بازار تمایل دارند از حجم معاملات گذشته برای پیش‌بینی بازده فعلی استفاده کنند. همچنین نتایج نشان داد زمانی که حرکت صعودی قیمت در دوره بعد از بحران وجود دارد، مشاهده می‌شود که همبستگی‌ها از تأخیر 2 تا 20 معنی‌دار است. این مشاهدات نشان می‌دهد که علیت-در-میانگین بین هر دو سری به‌طور نامتقارن پس از دوره بحران رخ می‌دهد. چنین رفتار نامتقارنی از دو منظر از فرضیه ناهمگونی معامله‌گران پشتیبانی می‌کند، اولا، درجه همبستگی متقابل معنی‌دار بین باقیمانده‌های استانداردشده هر دو سری در بالاترین وقفه قبل از بحران قوی‌تر از بعد از بحران است. دوما، بازه زمانی که حجم معاملات گذشته با بازده فعلی مرتبط شود، پس از بحران طولانی‌تر می‌شود. از نتایج تحقیق می توان در پیش بینی قیمت سهام در مقطعی که با سقوط بازار سهام و بروز پدیده های رفتاری به ویژه احساسات منفی بازار مواجه هستیم استفاده کرد. پرونده مقاله