هدف از مقاله حاضر به‌کارگیری تلفیقی از مدل های موقعیت سنجی بازار و مدل سه عاملی فاما فرنچ به منظور ارزیابی عملکرد صندوق های سرمایه گذاری مشترک فعال بازار سرمایه ایران می باشد. بدین منظور اطلاعات حاصل از 12 صندوق سرمایه گذاری در سهام، طی دوره 1394- 1390 استخراج شده و توانمندی های مدیریت فعال در این صندوق ها شامل موقعیت سنجی بازار و گزینش اوراق بهادار مطابق با دو مدل تلفیقی ترینور- مازوی و هنریکسون- مرتون برای تک‌تک صندوق ها و سپس به‌صورت پنل برای مجموع صندوق ها مورد بررسی قرارگرفته است. نتایج نشان می دهد توانمندی موقعیت سنجی بازار و گزینش اوراق بهادار به شکل مثبت و معنادار در هیچ یک از صندوق های عضو نمونه مشاهده نشده است. اثر اندازه در یک صندوق و اثر ارزش بازار در 3 صندوق مثبت و معنادار می باشد. در مدل برآورد شدة پنل نیز گزینش اوراق بهادار و اثر اندازه منفی و معنادار، بتا و اثر ارزش مثبت و معنادار بوده و موقعیت سنجی بازار نیز در هیچ یک از مدل های ترینور- مازوی و هنریکسون- مرتون مشاهده نشده است. هم چنین مدل های تلفیقی نسبت به مدل های سنتی نتایج بهتری را نشان می دهند. پرونده مقاله