عمق مالی از ملزومات توسعه مالی است. کشورهایی که بخش مالی آنها از عمق بیشتری برخوردار است منابع مالی به طور کارا بین نیازها تخصیص داده شده و می تواند به بازدهی بیشتر و عملکرد مناسب بخش های اقتصادی بیانجامد. هدف مطالعه حاضر بررسی اثر عمق مالی بر بازده سهام می باشد. در این راستا، از شاخص نسبت نقدینگی به تولید ناخالص داخلی به عنوان شاخص عمق مالی استفاده می شود. همچنین از میان سایر متغیرهای کلان مؤثر بر بازده سهام، نرخ تورم، نرخ ارز بازار آزاد و درآمدهای نفتی کشور در نظر گرفته شده است. بدین منظور از داده های فصلی اقتصاد ایران طی دوره زمانی 1394-1377 با بکارگیری روش آزمون کرانه ها و خود رگرسیونی با وقفه های توزیعی (ARDL) استفاده شده است. نتایج حاصل از مطالعه حاکی از آن است که عمق مالی در بلندمدت و کوتاه مدت تأثیر مثبت بر بازده سهام داشته ولی از لحاظ آماری معنادار نبوده است. پرونده مقاله