اینتگرون‌ها عناصر متحرک ژنتیکی بوده که قادرند ژن‌های مقاومت به آنتی‌بیوتیک‌های مختلف را حمل کنند. این عناصر در مکان‌های مختلفی از پلاسمید و کروموزوم یافت شده‌اند. تحقیق حاضر با هدف ردیابی اینتگرون‌های کلاس ۱، ۲ و ۳ در ایزوله‌های اشریشیاکلی جدا شده از موارد عفونت ادراری در شهرستان شهرکرد انجام شده است. در این تحقیق تعداد ۶۴ ایزوله اشریشیاکلی جدا شده از موارد عفونت ادراری در شهرستان شهرکرد مورد بررسی قرار گرفتند. مقاومت آنتی بیوتیکی ایزوله‌های مورد بررسی با استفاده از روش دیسک گذاری ساده در محیط مولر هینتون آگار مورد بررسی قرار گرفت. به منظور تعیین فراوانی اینتگرون‌های کلاس ۱، ۲ و ۳ از زوج پرایمرهای اختصاصی استفاده گردید. پس از انجام آزمون آنتی بیوگرام، بیشترین مقاومت نسبت به آمپی‌سیلین (75%) و کمترین مقاومت نسبت به ایمی‌پنم (5/12%) مشاهده گردید. فراوانی ژن‌های اینتگرون کلاس ۱ و ۲ و ۳ به ترتیب 5/12%، 25/6% و 12/3% مشاهده گردید. در ۵۲ جدایه هیچ یک از ژن‌های اینتگرون مشاهده نگردید. در تجزیه و تحلیل آماری با آزمون کای دو بین اینتگرون کلاس ۱ و مقاومت نسبت به آنتی بیوتیک آمپی‌سیلین ارتباط آماری معنی‌داری (p =0.02< 0.05) مشاهده گردید. با توجه به این که ژن‌های مقاومت بر روی اینتگرون‌ها قرار دارند و می‌توانند از یک سویه به سویه دیگر منتقل شوند و مقاومت را در بیمارستان یا دیگر محیط‌ها منتشر نمایند، لذا این امر اهمیت شناسایی این نوع از ژن‌های مقاومت آنتی‌بیوتیکی را دو‌چندان کرده است. پرونده مقاله

استافیلوکوکوس اورئوس از عوامل مهم عفونت¬های کسب شده از بیمارستان¬ها و اجتماع می¬باشد. ژن توکسین سندرم شوک توکسیک-1 مترشحه از این باکتری، از دسته فاکتورهای ویرولانس بسیار مهم و جزء سوپر آنتی¬ژن¬های توکسین پیروژنیک می¬باشد. هدف از این مطالعه، تعیین الگوی مقاومت آنتی¬بیوتیکی و توزیع فراوانی ژن توکسین سندرم شوک توکسیک-1 در ایزوله های استافیلوکوکوس اورئوس جدا شده از موارد کلینیکی بیمارستان امام خمینی اهواز می¬باشد. در این تحقیق 133 ایزوله استافیلوکوکوس اورئوس از نمونه های مختلف بیمارستانی به منظور تعیین الگوی مقاومت آنتی¬بیوتیکی و بررسی فراوانی ژن tsst-1 مورد بررسی قرار گرفت. پس از استخراج DNAژنومی با استفاده از کیت استخراج DNA تشخیص قطعی باکتری انجام شد سپس فراوانی ژن tsst-1 در حضور پرایمرهای اختصاصی صورت گرفت و مقاومت آنتی بیوتیکی به روش دیسک دیفیوژن آگار تعیین شد. پس از انجام آزمون PCR و تشخیص قطعی باکتری، از 133 ایزوله مورد بررسی توالی ژن tsst-1 در 6 ایزوله مشاهده گردید. در تست آنتی¬بیوگرام بیشترین مقاومت نسبت به سفازولین (3/83%) و کمترین مقاومت نسبت به نیتروفورانتیئن و وانکومایسین (0%) مشاهده گردید. با توجه به افزایش شیوع مقاومت نسبت به آنتی¬بیوتیک¬ها واهمیت بالینی ژن tsst-1 شناسایی به موقع و به کارگیری راه کارهای مناسب درمانی درکنترل عفونت امری ضروری به نظر می¬رسد. پرونده مقاله