آلودگی هوا به عنوان یک پدیده پیچیده و چند وجهی، به طور فزاینده‌ای جوامع صنعتی و شهری را تحت تأثیر قرار داده است. ذرات معلق (PM) به عنوان یکی از آلاینده‌های اصلی هوا، کیفیت زندگی شهری را به شدت تحت تأثیر قرار می‌دهند. این ذرات به دلیل قابلیت نفوذ به عمق ریه‌ها و ورود به جریان خون، عامل بسیاری از بیماری‌های حاد و مزمن تنفسی و قلبی عروقی هستند. هدف از اين پژوهش مدلسازی پراکندگی و غلظت آلاینده‌های هوا در اثر احداث و بهره‌برداری از طرح مورد نظر است. در اين مطالعه به جهت مدلسازى آلاينده‌هاى هوا از نرم‌افزار AERMOD استفاده گرديد. اين نرم‌افزار ميزان آلودگى هواى مربوط به آلاينده‌ها را در يك مكان مشخص با استفاده از داده‌هاى هواشناسى، مدل رقومى ارتفاع و اطلاعات مربوط به منابع آلاينده، ارزيابى و كمى‌سازى مى‌كند. نتایج مدلسازی پراکندگی آلاینده‌ها، حداکثر غلظت PM₁₀، به میزان 47/9 میکروگرم بر مترمکعب را نشان داد که کمتر از استاندارد حداکثر غلظت 24 ساعته بود. بنابراین طرح مورد نظر از لحاظ حداکثر غلظت 24 ساعته ذرات معلق بدون در نظرگرفتن پس زمینه کمتر از حد استاندارد است و تهدیدی برای کیفیت هوا محسوب نمی‌شود.