این پژوهش با هدف واکاوی جامعه شناختی نیازهای دختران جوان، به روش کیفی با استراتژی داده بنیاد انجام شده است. سوژه ها دختران جوان 18 تا 25 سال ساکن شهر تهران بوده که داده ها با انجام مصاحبه نیمه ساختاریافته با 21 نفر به اشباع نظری رسیده و به شیوه استراوس و کوربین تحلیل شده اند. یافته ها نشان از استخراج 662 کد باز اولیه، 83 کد محوری و 19 کدگزینشی می دهد، که طی مدل پارادایمی شرایط علی شامل؛ نیاز به پشتیبانی، امنیت، احترام و تعلق، استقلال و آزادی های فردی و اجتماعی، برنامه ریزی شغلی و مالی، گذران اوقات فراغت، شرایط زمینه ای شامل؛ به روز شدن سیاست های کلان در نهاد آموزش، نیاز به کسب مهارت و حمایت از سوی خانواده، استقلال و توانمندسازی جوانان، مشارکت زنان در وضع قوانین و بازنگری آن، نیاز به جامعه امن و برابری جنسیتی و شرایط مداخله گر شامل؛ ساختار اقتصادی جامعه، کمبود فضای تعاملی در خانواده و عدالت جنسیتی بوده است. همچنین دختران جوان از راهبردهای تصمیم به مهاجرت، رشد مهارت های فردی و اجتماعی، اتخاذ راهکارهای خلاقانه و فنون مدیریتی برای رسیدن به اهداف و مبارزه با کلیشه های جنسیتی حاکم بر جامعه جهت رفع نیازهای خود بهره می گیرند. در مجموع دختران جوان رضایت چندانی از فرآیند تأمین نیازهایشان نداشته و پیامد این مسأله، افزایش آسیب های فردی و اجتماعی نظیر افسردگی، میل به تفکرات خودکشی، گرایش به دخانیات و مواد مخدر، اعتیاد به شبکه های اجتماعی مجازی، کاهش تعامل اجتماعی با خانواده و حتی انحرافات اخلاقی بوده است. پرونده مقاله