شناخت تحولات سیاست های اجتماعی- رفاهی در دولت های پس از انقلاب اسلامی از مهمترین مباحث جامعه شناسی به شمار می آید. در این راستا نوشتار تحلیلی- مقایسه ای حاضر، با هدف شناسایی چرایی و چگونگی دگرگونی و حتی تعارض در سیاست های اجتماعی- رفاهی در دولت های احمدی نژاد و روحانی به رشته تحریر درآمده است. در پاسخ به چرایی و چگونگی تعارض در سیاست های اجتماعی رفاهی دو دولت، فرضیه ارائه شده بر این تاکید دارد که که هر چند سیاست های اجتماعی- رفاهی دو دولت متأثر از رانت و درآمدهای نفتی و در چارچوب آرمان گرایی نظام سیاسی بوده است اما غلبه سیاست زدگی و رویکرد های توده پسند در دولت احمدی نژاد و با کمی تسامح نئولیبرالی در دولت روحانی زمینه ساز و منجر به دگرگونی و تعارض در سیاست های اجتماعی- رفاهی این دو دولت بوده است. یافته ها و نتایج نشان می دهد حداقل در چهار بعد سلامت، آموزش، مسکن و تأمین اجتماعی نیز که جزء اصلی ترین ابعاد سیاست اجتماعی هستند هر دو دولت به رغم تأثیرپذیری از دو رویکرد سیاسی متفاوت؛ دچار تعارض، تناقض، آشفتگی و بلاتکلیفی در سیاست اجتماعی بوده و حتی در برخی موارد فاقد سیاست اجتماعی متوازن و تأکید شده در قانون اساسی و اسناد بالادستی بوده و عملا سیاست اجتماعی به حال خود گذاشته شده است. پرونده مقاله

این مقاله با عنوان سنجش مطلوبیت عملکرد شورا و شهرداری گرگان طی دوره (1396-1392) از نظر متخصصان عمران ، معماری ، شهرسازی مورد بررسی قرار گرفت تا سطح رضایتمندی متخصصان رشته‌های مذکور از سیاستگذاری و عملکرد شورا و شهرداری گرگان سنجیده شود. روش اجرا تحقیق میدانی بوده و دیدگاه ها و نظریات متخصصان با توجه به پروژه های اجرایی در زمینه های عمرانی ، معماری و شهرسازی ارزیابی گردیداست. جامعه آماری را اعضای انجمن ها و فعالان و صاحب نظران بخش‌های عمرانی ، معماری و شهرسازی تشکیل می‌دهند. نتایج این بررسی ها نشان می‌دهد: مقدار آماری آزمون ضریب همبستگی اسپیرمن بین دو متغیر رضایتمندی متخصصان شهرسازی و سیاست‌های شورا وشهرداری در امور شهرسازی 0.849 می‌باشد که این نشان‌دهنده همبستگی مثبت بین این دو متغیر است. همچنین مقدار آماری آزمون ضریب همبستگی اسپیرمن بین دو متغیر رضایتمندی متخصصان عمران و معماری و خط مشی شورا و شهرداری در پروژه‌های عمرانی و معماری شهری 0.623 می‌باشد که این نشان‌دهنده همبستگی مثبت بین این دو متغیر است. پرونده مقاله

در ﻧﻮﺷﺘﺎر ﺣﺎﺿﺮ ﺳﻌﯽ ﺷﺪه اﺳﺖ ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از روش اﺳﻨﺎدی و ﮐﺘﺎﺑﺨﺎﻧﻪ ای ﺷﻮاﻫﺪ و ﻣﺪارک ﻻزم ﺟﻤﻊ آوری و ﺑﺎ ﺗﺎﮐﯿﺪ ﺑﺮ ﯾﮏ ﻣﺪل ﺗﺮﮐﯿﺒﯽ - ﺗﺤﻠﯿﻠﯽ ﻣﺸﺘﻤﻞ ﺑﺮ ﻧﻈﺮﯾﺎت ﺳﺎﺧﺘﺎرﮔﺮاﯾﯽ ﻋﻠّﯽ و ﺑﺴﯿﺞ ﻗﻮﻣﯽ ﺑﻪ راﺑﻄﻪ ﻣﺴﺎﺋﻞ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ وﻓﺎق اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ و اﻗﻠﯿﺖ ﻫﺎی ﻗﻮﻣﯽ در ﺟﺎﻣﻌﻪ اﯾﺮان ﭘﺮداﺧﺘﻪ ﺷﻮد. ﻧﺘﺎﯾﺞ اﯾﻦ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻧﺸﺎن ﻣﯽ در ﺟﺎﻣﻌﻪ اﯾﺮان آﻣﻮزه ، دﻫﺪ ﺳﻨﺖ، ، ﻣﺸﺎرﮐﺖ، اﻣﻨﯿﺖ ، ﻫﺎی ﻗﺮآن ﮐﺮﯾﻢ، ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﯽ ﻗﺪرت ﮐﺎرﯾﺰﻣﺎﺗﯿﮏ و ﻗﺎﻧﻮن از ﻋﻮاﻣﻞ ﺑﻨﯿﺎدﯾﻦ، وﺟﻮد ﺣﺎﮐﻤﺎن و اﻧﻘﻼﺑﯿﻮن از اﻗﻠﯿﺖ ﻫﺎی ﻣﺨﺘﻠﻒ، ﻧﻮع راﺑﻄﻪ راﺑﻄﻪ اﻗﻠﯿﺖ ، ﻣﺮﮐﺰ- ﭘﯿﺮاﻣﻮن، ﭘﯿﻮﻧﺪﻫﺎی ﻗﻠﻤﺮوی و ﻣﺮزی ﻫﺎ ﺑﺎ ﺣﻮادث ﻣﻬﻢ ﻣﻠﯽ و ﺗﺎرﯾﺨﯽ و درون زا ﺑﻮدن اﻗﻮام اﯾﺮاﻧﯽ از زﻣﯿﻨﻪ ﺷﮑﻞ ﮔﯿﺮی ، آرﻣﺎﻧﮕﺮاﯾﯽ ، ﻫﺎی ﻣﺴﺎﻋﺪ و اﻗﺘﺪار ﮔﺮاﯾﯽ دوﻟﺖ، اﺑﺰارﮔﺮاﯾﯽ ﻗﻮﻣﯽ ﺷﺮاﯾﻂ ﻣﺮز و ﻋﻮاﻣﻞ ﺧﺎرﺟﯽ ازﺟﻤﻠﻪ زﻣﯿﻨﻪ ، دوﻟﺖ ﻣﻠﯽ ﻫﺎی ﻧﺎﻣﺴﺎﻋﺪ ﻣﻮﺛﺮ در وﻓﺎق و واﮔﺮاﯾﯽ اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ در ﺟﺎﻣﻌﻪ اﯾﺮان ﻣﺤﺴﻮب ﻣﯽ ﮔﺮدﻧﺪ. پرونده مقاله