یکی از نیازهای بشر، نیاز به شادمانی و ابراز شادی است. شادی میتواند با لذت بردن، رضایتمندی ازمقتضیات نوع زندگی جمعی یا فردی از جمله زندگی کاری ، تحصیلی ، فراغتی و... نداشتن احساس منفی نظیر استرس، افسردگی و ... متبلور شود. شادمانی تنها یک موضوع فردی و روانی نبوده بلکه عملی است که از تاثیر و تاثر متقابل با جامعه تولید می شود.به تعبیر دیگر از کنش متقابل انسانها در فرایند دادو ستدهای اجتماعی در جامعه حاصل می شودبنابرین عوامل مختلفی در قالب شبکه در تولید و افزایش و کاهش آن نقش دارند. لذا هدف از این نگارش این مقاله تحلیل رابطه بین سرمایه اجتماعی و شادی در بین دانشجویان می باشد. جامعه هدف تعداد9729 نفر از دانشجویان واحد علوم و تحقیقات تهران که مشغول به تحصیل می باشند با استفاده از فرمول کوکران 300 نفر انتخاب شدند واز روش نمونه گیری تصادفی سیستماتیک مورد پرسش قرار گرفتند. یافته ها نشان داد شادمانی سرمایه اجتماعی دانشجویان به ترتیب(55%) و ( 63%) در سطح خوب ارزیابی شد. در نتیجه رابطه سرمایه اجتماعی و شادی مورد تایید قرار گرفت. بطوریکه دانشجویانی که از سطح سرمایه اجتماعی بالاتری برخوردار بودند به نسبت شادتر از دانشجویانی که سطح سرمایه اجتماعی پایینتری داشتند.فضای اجتماعی ایجاد شده بین دانشجویان که در آن روابط اجتماعی جدیدی در محیط جدید شکل گرفته که کنش های متقابل دانشجویی در این محیط باعث با نشاط تر شدن دانشجویان شده است پرونده مقاله