ارزیابی مسئولیتپذیری فعالان حوزه صنعت گردشگری در برابر بحران کرونا مطالعه موردی: واحدهای پذیرایی واقع در مسیرهای گردشگری شهرستان بینالود
محورهای موضوعی :
مربوط به گردشگری
امین فعال جلالی
1
1 - دانشجوی دکتری تخصصی جغرافیا و برنامه ریزی روستایی دانشگاه فردوسی مشهد
تاریخ دریافت : 1402/01/16
تاریخ پذیرش : 1402/02/21
تاریخ انتشار : 1402/03/01
کلید واژه:
گردشگری,
مسئولیتپذیری اجتماعی,
واحدهای پذیرایی,
شهرستان بینالود,
چکیده مقاله :
بدو ورود بیماری همهگیر کرونا به کشور و تأثیرگذاری آن در بخشهای مختلف از جمله فعالیتهای گردشگری، رعایت مسئولیتپذیری اجتماعی فعالین این حوزه نسبت به گردشگران از اهمیت بالایی برخوردار بوده و رعایت اصول بهداشتی به عنوان یکی از مهمترین انگیزههای استفاده از واحدهای پذیرایی میباشد. اهمیت مسئولیت اجتماعی در برابر بیماری کرونا امروزه بیشتر درک شده و جایگاه مهمی در صنعت گردشگری یافته، چرا که گردشگری، به عنوان راهحلی در جبران ضررهای ناشی از شیوع بیماری کرونا به اقتصاد به ویژه در نواحی کوچک مقیاس بوده و رعایت مسئولیتپذیری اجتماعی امری مهم در پایداری این صعنت در جوامع آسیب دیده است. هدف انجام این پژوهش بررسی سطح و میزان رعایت مسئولیتپذیری اجتماعی نهادهای دولتی و محلی و مدیران واحدها و مجتمعهای پذیرایی در مواجهه با بیماری کرونا میباشد. به منظور گردآوری اطلاعات از پرسشنامه استفاده شده که 280 پرسشنامه بین فعالان بخش گردشگری و کارشناسان توزیع و تکمیل شد و پایایی دادهها با استفاده از آزمون آلفای کرونباخ در SPSS تأیید و پس از آن متناسب با موضوع مقاله از آزمونهای همبستگی و آزمون T تجزیه و تحلیل شد. نتایج نشان داد بیشترین میزان رعایت مسئولیتپذیری اجتماعی واحدهای پذیرایی در برابر بیماری کرونا به رستورانها با میزان 25/4 و کمترین آن به لمکده و استراحتگاه با مقدار 55/2 و 77/2 اختصاص یافته است. همچنین بررسیها نشان داد که به طور کلی فعالان حوزه گردشگری، کارشنان و مسئولین نسبت به گردشگران ورودی به مجموعههای پذیرایی احساس مسئولیت داشتهاند و پروتکلهای بهداشتی در برابر بیماری کرونا را رعایت کردهاند.
چکیده انگلیسی:
The outbreak of the COVID-19 pandemic has significantly affected various sectors, including tourism activities. The social responsibility of stakeholders in the tourism industry towards tourists has become crucial, with adherence to health guidelines being a key motivation for the use of catering units. Tourism serves as a solution to mitigate the economic losses caused by the pandemic, particularly in small-scale areas, and social responsibility plays a vital role in the sustainability of the industry and its impact on communities. This research aims to investigate the level and extent of social responsibility compliance among government institutions, local organizations, and catering unit managers in the face of the COVID-19 pandemic. A questionnaire was utilized to collect data, with 280 questionnaires distributed and completed by tourism sector professionals and experts. The reliability of the data was confirmed using Cronbach's alpha test in the SPSS, and correlation tests and T-tests were conducted for data analysis. The findings indicate that restaurants demonstrated the highest level of compliance with social responsibility against the COVID-19 pandemic, with a rating of 4.25. Conversely, Lamkadeh and resorts exhibited the lowest ratings of 2.55 and 2.77, respectively. Overall, the research reveals that tourism professionals, experts, and officials are aware of their responsibility towards incoming tourists in hospitality complexes and diligently follow health protocols to combat the spread of the COVID-19 disease.
منابع و مأخذ:
باقرپور ولاشانی، م، جهانبانی، م، ظفرزاده، س. 1393. بررسی دیدگاه استفادهکنندگان صورتهای مالی در مورد چارچوب و محتوای گزارشگری اجتماعی، مجله حسابداری سلامت. دوره 3. شماره 2. شماره پیاپی 8. صفحات 40-16.
رضوانی، م. 1383. تعیین و تحلیل سطوح برخورداری نواحی روستایی استان زنجان، پژوهشهای جغرافیایی. دوره 46. شماره 50. صفحات 86-75.
فاریابی، م، صنوبر، ن، قدرتی، الف. ۱۳۹۳. نقش مسئولیتپذیری اجتماعی شرکتها در رفتار خرید مصرف کنندگان، کنفرانس ملی رویکردهای نوین در مدیریت کسب و کار. تبریز. دانشگاه تبریز و سازمان مدیریت صنعتی، شماره صفحات 12-1.
هانگر، ج، ویلن، ت. 1395. مبانی مدیریت استراتژیک”، ترجمه: سید محمد اعرابی و داود ایزدی. انتشارات دفتر پژوهشهای فرهنگی. چاپ اول. تهران.
Barney, Jay B., and Ricky W. Griffin. 1992. the management of organizations: Strategy. Structure, Behavior.
Bediako, B. 2017. The impact of corporate social responsibility on customer loyalty. A case study of StanBed Tours KY.
Bhattacharya, C. B. Korschun, D. S. Sen. 2009. Strengthening Stakeholder-Company Relationships through Mutually Beneficial Corporate Social Responsibility Initiatives, Journal of Business Ethics, Vol. 85, No. 1, 257-272.
Budneau, A. 2009. Environment supply chain management in tourism: The case of large Tour operators. Journal of Cleaner Production, 17(16), 1385-1392.
Carroll, A. B. (1991). The Pyramid of Corporate Social Responsibility. Business Horizons, 34(4), 39-48.
Chiu, T. H. Y., Wan, I. L. & Chen, H. T. 2014. Environmentally Responsible Behavior in Ecotourism: Antecedents and implications. Tourism Management, 40, 321-
Cochran, P. L. 2007. The evolution of corporate social responsibility. Business horizons, 50(6), 449-454.
Conesa, M. I., Acosta, S. P., & Manzano, M. P. 2016. Corporate social responsibility and its effect on innovation and firm performance: An empirical research in SMEs. Journal of Cleaner Production, 142, 2374-2383.
Contreiras, J. P., Machado, V., & Duarte, A. P. 2016. Corporate social responsibility in tourism: The case of Zoomarine Algarve. Tourism & Management Studies, 12(1), 127-135.
Correa, T., Hinsley, A.W. & DeZú~niga, H.G. 2010. Who interacts on the web? the intersection of users' personality and social media use. Computers in Human Behavior, 26(2), 247-253.
Crane, A., Matten, D., & Moon, J. 2008. Corporations and citizenship: Business, responsibility and society. Cambridge/New York ua.
Davis, K. 1960. Can business afford to ignore its social responsibility? California Management Review, 2 (3), 70-76.
Dewi, D. A. S. A., Mimba, N. P. S. H., & Sudana, I. P. 2020. The Influence of Intellectual Capital and Corporate Social Responsibility Disclosure on Financial Performance (Empirical Study of Hotel, Restaurant, and Tourism Sub Sector Companies in the Indonesia Stock Exchange in 2016-2018.
Dimmler, L. 2017. Linking social determinants of health to corporate social responsibility: Extant criteria for the mining industry. The Extractive Industries and Society, 4(1), 216-226.
- Dodd, C. H. 1932. The epistle of Paul to the Romans (Vol. 340). Hodder and Stoughton.
Fatma, M., Rahman, Z., & Khan, I. 2016. Measuring consumer perception of CSR in tourism industry: Scale development and validation. Journal of Hospitality and Tourism Management, 28, 39-48.
Friedman, M. 1970. A Friedman doctrine: The social responsibility of business is to increase its profits. The New York Times Magazine, 13(1970), 32-33.
Garay, L. L. U. Í. S., Gomis, J. M., & González, F. 2017. Management, altruism, and customer focus as drivers of corporate social responsibility in tourism intermediation. Tourism Analysis, 22(2), 255-260.
Harjoto, Maretno A. 2011. Corporate governance and CSR nexus. Journal of Business Ethics, Vol. 100, No. 1, 45-67.
Holcomb, J. L., Upchurch, R. S., & Okumus, F. 2007. Corporate social responsibility: what are top hotel companies reporting?. International journal of contemporary hospitality management.
- Johnson, B. R. Connolly, E. Carter, T. S. 2010. Corporate social responsibility: The role of fortune 100 companies in domestic and international natural disasters. Journal of Corporate Social Responsibility and Environmental Management, Vol. 18, No. 6, 352-369.
Johnson, D. W. 2003. Social interdependence: interrelationships among theory, research, and practice. American psychologist, 58(11), 934.
Kumar, D.T. Palaniappan, M. Kannan, D. Shankar, K.M. 2014. Analyzing the CSR issues behind thesupplier selection process using ISM approach. Resour. Conserv. Recycl92, 268-278.
Mattera, M., & Moreno Melgarejo, A. 2012. Strategic implications of corporate social responsibility in hotel industry: A comparative research between NH Hotels and Meliá Hotels International.
Mc Donald, L.M. and Hung Lai, C. 2011. "Impact of corporate social responsibility initiatives on Taiwanese banking customers", International Journal of Bank Marketing, Vol. 29 No. 1. 50-63.
Orlitzky, M., Siegel, D. S., & Waldman, D. A. 2011. Strategic corporate social responsibility and environmental sustainability. Business & society, 50(1), 6-27.
Porter, M. E., & Kramer, M. R. 2006. The link between competitive advantage and corporate social responsibility. Harvard business review, 84(12), 78-92.
Preston, L. E. and J. E. Post. 1975. Private Management and Public Policy: Principle of Public Responsibility, 1st Edition, NewYork: Prentice Hall Publications.
Samy, M. Odemilin, G. Bampton, R. 2010. Corporate social responsibility: a strategy for sustainable business success. An analysis of 20 selected British companies. Journal of Corporate Governance, 10 (2), 203-217.
R. 2002. Rural tourism and the challenge of tourism diversification: the case of Cyprus. Tourism Management, 23(3), 233–244.
Su, L., Huang, S., & Huang, J. 2018. Effects of destination social responsibility and tourism impacts on residents’ support for tourism and perceived quality of life. Journal of Hospitality & Tourism Research, 42(7), 1039-1057.
Thiele, S. R., Leo, C., Scharf, E. R., Fernandes, J., & Kormann, B. D. 2012. Corporate social responsibility to build strong Brazilian bank brand. International Journal of Bank Marketing, 436-451.
Trunina, I. Khovrak, I. & Bilyk, M. 2019. Increasing social responsibility in tourism based on volunteer tourism. In SHS Web of Conferences (Vol. 67, p. 06054). EDP Sciences.
Umesh, N. J., Achintya, M., & Sharma, P. K. 2013. Role of tour operators in sustainable tourism development in Bhutan. Indo-Bhutan International Conference on Gross National Happiness, (2), 159-165.
UNWTO, W. 2019. Definition| Sustainable Development of Tourism. Available [Accessed].
Weerasinghe, D. R. M., Pathirana, G. P. T. D., Rajapaksha, C. M., Perera, R. A. K. R., Kaneshwaren, S., Nagendrakumar, N., & De Silva, L. M. H. 2019. Disclosure of corporate social responsibility in tourism industry, sri lanka. in vavuniya campus international research symposium-2019 (vcirs-2019) (p. 8).
_||_