ترتیبات حمایتی از گردشگران مذهبی در اسناد جهانی
محورهای موضوعی :
مربوط به گردشگری
علی رضا کشتکار
1
,
مسعود راعی دهقی
2
,
منوچهر توسلی نائینی
3
1 - دانشجوی دکترای حقوق بینالملل، واحد خوراسگان، دانشگاه آزاد اسلامی، اصفهان، ایران.
2 - گروه حقوق، واحد خوراسگان، دانشگاه آزاد اسلامی، اصفهان، ایران.
3 - گروه حقوق، واحد خوراسگان،دانشگاه آزاد اسلامی،اصفهان،ایران.
تاریخ دریافت : 1400/09/17
تاریخ پذیرش : 1400/10/22
تاریخ انتشار : 1400/12/01
کلید واژه:
نظام حقوق بینالملل,
ترتیبات حمایتی,
گردشگر مذهبی,
اسناد جهانی,
چکیده مقاله :
گردشگر مذهبی یکی از متداولترین انواع گردشگری است، چرا که امروزه بیشتر مردمان جهان یک آئین اعتقاد دارند همین امر باعث ایجاد گردشگری مذهبی در سطح جهان بصورت گسترده شده است؛ از طرفی این نوع از گردشگران در معرض خطر بیشتری نسبت به دیگر انواع گردشگران می باشند، که این امر نشات گرفته از باورهای مذهبی آنان بوده، آنچنان که بعضا علاوه بر مال، جان آنان نیز به مخاطره می افتد. بنابراین ما درصددیم بدانیم چه ترتیبات حمایتی از این نوع گردشگران در عرصه بین الملل در قالب اسناد وجود دارد. آیا اگر حقوق مربوط به گردشگر مذهبی تضییع شود، حقوق بینالملل و اسناد جهانی می توانند به کمک آنان آمده و از آنان حمایت کنند؟ بنابراین هدف و انگیزه ما از این پژوهش بررسی و شناخت اسناد کاربردی جهانی به منظور مقابله با تضییع حقوق گردشگر مذهبی، تا با بکارگیری مناسب آنان نزد مراجع قضایی و شبه قضایی منطقه ای و بین المللی در بدو امر موجبات پیشگیری و در مراحل بعدی نیز احقاق حق نسبت به حقوق تضییع شده آنان گردد. روش تحقیق در این پژوهش به صورت توصیفی تحلیلی است، نتایج تحقیق نیز نشان داد که اسناد مختلف در عرصه بین الملل وجود دارد؛ که قطعا تاثیر مناسبی درکاهش تضییع حقوق گردشگرمذهبی می تواند، داشته باشد. کشورها با استفاده از اسناد عام و خاص قادرند، بسیاری از تنشهای سیاسی، اقتصادی اجتماعی را در جهان کاهش دهند. از طرف دیگر با شناخت اسناد حمایتی دولتمردان شخص گردشگرقادر است، درپی حقوق تضییع شده و همچنین خواستار جبران خسارات گردند.
چکیده انگلیسی:
Religious tourism is one of the most common types of tourism because nowadays most people in the world believe in one religion, and this has led to establishing religious tourism around the world; On the other hand, this type of tourism is more at risk than other ones which are due to the religious beliefs, so that sometimes the tourists’ properties and lives are endangered. Therefore, we seek to find out what supporting services for this type of tourist exist in the form of documents internationally. Can international laws and global documents help and support them if their rights as religious tourists are violated? Therefore, the purpose and motivation of this study were to study and recognize the practical documents of the world to deal with the violation of the rights of religious tourists so that they can be properly used by regional and international judicial and quasi-judicial authorities in the first place to prevent and later to realize the rights concerning the tourists’ violated rights. The research method is descriptive-analytical. The research results showed that there are various documents in the international arena; which can certainly have a positive effect on reducing the violation related to religious tourism rights. Countries can reduce many of the world’s political, economic, and social tensions by using general and specific documents. On the other hand, by recognizing the supportive documents of the government officials, the tourists can seek the rights that have been violated and also demand compensation.
منابع و مأخذ:
آشنا، ح و جعفری هفت خوانی، ن. 1386، دیپلماسی عمومی و سیاست خارجی؛ پیوندها و اهداف، دو فصلنامه دانش سیاسی، بهار و تابستان، شماره 5.
امیر ارجمند، ا. 1383، جهانشمولی حقوق بشر در جهان امروز، شرکت سهامی انتشار.
ارمغان، س. 1386، توریسم و نقش آن در جغرافیا، چاپ اول، انتشارات دانشگاه آزاد اسلامی واحد اسلام شهر.
ارفع نیا، ب. 1395، حقوق بینالملل خصوصی: تابعیت، اقامتگاه، وضع بیگانگان، تهران: انتشارات بهتاب.
اذانی، م. 1385، مقایسه سنتی شهر اصفهان و عصر جدید از منظر جغرافیا و قرن 21، مجموعه مقالات اولین همایش جغرافیا و قرن 21، دانشگاه آزاد واحد نجف آباد.
بیگ زاده، ابراهیم، 1398، حقوق سازمانهای بینالمللی، چاپ دوم، تهران: مجد.
جعفری لنگرودی م. 1388، ترمینولوژی حقوق انتشارات گنج دانش.
جباری، م، حاضر وظیفه قره باغ، ج، 1390، ارزیابی دکترین مسئولیت حمایت در بحران دارفورسودان. فصلنامه راهبرد، شماره 58.
حسین زاده دلیر کریم، ح. 1382، توریسم در ایران، چالشها و امیدها، مجله جغرافیا و توسعه ناحیه ای، شماره یک دانشگاه فردوسی مشهد.
حسینی نژاد ؛ ح. 1373، حقوق کیفری بینالملل ؛ چاپ اول ؛ نشر میزان ؛ تهران.
دانلی جک. 1380، نسبیت گرایی فرهنگی و حقوق بشر جهانی، در حقوق بشر ( نظریهها و رویهها): ترجمه شریفی طرازکوهی،ها، دانشگاه تهران.
ذاکریان، م. 1381، حقوق بشر درهزاره جدید، تهران :دانشکده حقوق و علوم سیاسی.
رابرت بلدسو, ب. 1375، فرهنگ حقوق بین الملل, ترجمة علیرضا پـارسا, نشـر قـدس.
زیارتی عزیز. 2011، گردشگری دینی در ایات و روایات، همایش بینالمللی گردشگری دینی و توسعه فرهنگ و زیارت، مشهد.
زمانی، قاسم. 1377، جایگاه قاعده آمره در میان منابع حقوق بینالملل، مجله حقوقی دفتر خدمات حقوقی بینالمللی ریاست جمهوری، شماره 22.
شمیلیه ژانرو، م. 1382، بشریت و حاکمیتها، سیری در حقوق بینالمللـی، ترجمـه مرتـضی کلانتریان، تهران، انتشارات آگاه، چاپ اول.
شریعت پناهی، ا. 1372، بایستههای حقوق اساسی، تهران.
ضیایی بیگدلی، م. 1380، حقوق جنگ حقوق بینالملل مخاصمات مسلحانه، چاپ دوم، انتشارات دانشگاه علامه طباطبائی، تهران.
ضیایی بیگدلی، م. 1380، حقوق جنگ حقوق بینالملل مخاصمات مسلحانه، چاپ دوم، انتشارات دانشگاه علامه طباطبائی، تهران.
عسکری، پ، ساعد وکیل، ا. 1383، نسل سوم حقوق بشر (حقوق همبستگی،) تهران:نشر مجد.
غضنفرپور، ح و کمانداری، م. 1393، جغرافیا گردشگری با تأکید بر گردشگری شهری، انتشارات نور علم، چاپ اول.
فیض آبادی، م جهانگیر و وزیری محبوب، ج. 1390، ضرورت مطالعات اینده پژوهی و روشهای آن در توسعه گردشگری مذهبی، کنفرانس میقات الرضا (ع)، مشهد.
قاری سید فاطمی ؛ م. 1380، حقوق بشر در جهان معاصر ؛ مرکز چاپ و انتشارات دانشگاه شهید بهشتی ؛ چاپ اول؛؛ تهران ؛1382.
قربان نیا، ن. 1387، حقوق بشر و حقـوق بشردوسـتانه، تهـران، انتشـارات پژوهشـگاه فرهنگ واندیشه اسلامی.
لومسدن، ل. 1380، بازاریابی توریسم، ترجمه محمدابراهیم گوهریان، چاپ اول، دفتر پژوهشهای فرهنگی، تهران.
محلاتی، ص. 1380، درآمدی بر جهانگردی، مرکز چاپ و انتشارات دانشگاه شهید بهشتی، تهران.
میرمحمد، ع؛ تجریشی، پ. (1394)، نگاهی به حقوق گردشگری با تأکید بر حقوق بشر، کنفرانس سالانه رویکردهای نوین در علوم انسانی، تهران، 4 دی ماه.
نیاکی، ج. (1354)، حقوق سازمانهای بینالمللی، جلد اول، تهران: انتشارات دانشگاه ملی ایران.
یان براون لی:ن (1365)، اجمالی بر حقوق معاهدات ؛ ترجمه احمد قطینه ؛ مجله حقوقی ؛ تهران ؛ دفترخدمات حقوق بینالمللی شماره5.
sengupta(2002),the theory and practice on the right todevelopment hrq, p854.
Conde, H. Victor, A Handbook of International Human Rights Terminology, Santa Barbara CA ABC- Clio, 2002, Second Edition, p. 128.
Cohen-Jonathan, (2000), "Cour Europienne des Droits de l'Homme et droit international giniral, p46.
Doctrine”,Journal of Conflict and Security Law, Vol.13, No.2.
Focarelli, Carlo, (2008), “The Responsibility to Protect Doctrine and Humanitarian Intervention, Too Many Ambiguities for a Working, p202.
R. Charles and Ritchie. J. R. Brent (2003) Tourism Principles,Practies, Philosophies, publish by Tohn wileson,Juc, Hoboken. New jersey.p500.
Hossain, K., “The Concept of Jus Cogens and the Obligation Under The U.N. Charter”,Santa Clara Journal of International Law, vol. 3, issue 1 (2005), pp. 71-98.
Henry G. Schermers and Niels M. Blokker, (2011), International Institutional Law, Martinus Nijhoff Publishers, p157.
Knuchel, S., “State Immunity and the Promise of Jus Cogens”, Northwestern Journal ofInternational Human Rights, vol. 9, issue 2, Spring 2011, p160.
Lew, A. Mckercher, B. (2006) "Marketing tourist movements, a local destination analysis". Annals of Tourism Research, 33 (2), p.11.
Mercer, J. (1997). Reputation and Rational Deterrence Theory. security studies vol. 7no. p13.
Magnuson, William, (2010), “The Responsibility to Protect and the Decline of Sovereignty: Free Speech Protection under International Law”, Vanderbilt JournalofTransnational Law, Vol.43: No. 255, p312.
Meron, Theodor; 2006, The Humanization of International Law, Martinus Nijhoff Publishers, an imprint of Koninklijke Brill NV, boston,p201.
Marten Coenraad Zwanenburg, (2004), Accountability under International Humanitarian Law for United Nations and North Atlantic Treaty Organization Peace Support Operations, E.M. Meijers Institute, p238.
Meernik, James, (2012), “The Impact of Human Rights Organizations on Naming and Shaming Campaigns”, Journal of Conflict Resolution, Vol.6, No.2, p237.
Melissen, Jan (2005), The New Public Diplomacy: Soft Power in International Relations, New York: Palgrave Macmillan, p203.
Mowforth, A,. & Munt, I. (1998). Tourism & sustainability: New tourism in the third world. London : Rutledge, p150.
Nations Unies, les Nations Unies et lesdroits de l’homme 1945_1995, New York,publication des Nations Unies, 1995.p.210.
Okazaki, E. (2008).A Community – Based Tourism Model: its Conception and Use. Journal of Sustainable Tourism, 16(5),pp 511-529.
Papatheodorou A. Haiyan S., (2005) International Tourism Forecast: Time SeriesAnalysisofWorldand Regional Data, Tourism Economics, Vol. 11, No. 1, pp 11-23.
Pierre Nuss, le renvoi en droit international des droits de l’homme, Strasbourg; these pour l’obtention de doctorate,université des sciences juridiques, politiquesde Strasbourg, 1996, p180.
Shelton, Dinah; 2007, An Introduction to the history of international human rights law, the george washington university law school,working paper, No. 346,p9.
Yang, X., “State Immunity in International Law”, Cambridge University Press, 1st edition, 2012,p343.
Zifcak, Spencer (Ed.), Globalization and the Rule of Law, Rutledge Pub. 2005,p170.
Kose and others v. Turkey, Ecthr, Decision, 2006, para 10.
Vognity v. Hungary, Application No.29617/07.
The Case of Australia and Newzealand V. Japan, the Whaling in the Antarctic, No.148, 2014.
The Case Concerning the Temple of Preah Vihear (Cambodia V. Thailand), Applications NO.151, 2013.
The Case Concerning Alleged Violation Of The 1955 Treaty Of Amity, Economic Relations, and Consular Rights(Islamic Of Iran V. United States Of America), 2018.
Dahlab v. Switzerland, Application No.42393/98, Echr, Decision, 2001.
The Interprtation Of the Agree Ment Of 25 March 1951 Between the Who and Egypt, 1980.
v. United Kingdom, Application No.10358/83, 1983.
The Case of Ecuador V. Colombia, the Aerial Herbicide Spraying, No.138, 2013.
Ladele v. the United Kingdom, Application No. 36516/10.
Eweida v. the United Kingdom, Application No.48420/10.
Dojan and others v. Germany, Application Nos. 319/08,2455/08,7908/10, 8152/10, 8155/10.
Johnston and Others v. Ireland, Application No. 9697/82, 1986.
The Differnce Relating To Immunity From Legal Process Of Special Rapporteur Of the Commission on Human Rights, 1999.
Wasmuth v. Germany, Application No.12884/03.
Van den Dungen v. the Netherlands, Application No.22838/93, 1995.
The Applicability Of the Obligation to Arbitrate under section ri of the United nation head Quarters Agreement, NO.77, 1988.
European Social Charter, opened by the COE on 3 may 1996.The Universal Declaration of Human Rights, 10 December 1948.
_||_