بررسی نقش مدل برندسازی شهری در گسترش گردشگری گیلان

محورهای موضوعی : مربوط به گردشگری

سمانه اخوان فومنی ¹ ( دانشجوی دکترای مدیریت بازرگانی گرایش بازاریابی،گروه مدیریت بازرگانی، واحد زنجان، دانشگاه آزاد اسلامی، زنجان، ایران )
هما درودی ² ( دانشیار، گروه مدیریت بازرگانی،واحد زنجان، دانشگاه آزاد اسلامی، زنجان، ایران )
فرشته لطفی زاده ³ ( استادیار، گروه مدیریت بازرگانی،واحد زنجان، دانشگاه آزاد اسلامی، زنجان، ایران )

تاریخ دریافت : 1400/07/04 تاریخ پذیرش : 1400/08/08 تاریخ انتشار : 1400/09/01

کلید واژه: گردشگری, برند‌, برندسازی شهری,

چکیده مقاله :

جهان گردشگری، دارای عملکرد چندمنظوره بوده که می‌توان از آن به عنوان یکی از راهکارهای توسعه اقتصادی، کاهش وابستگی بودجه کشور به نفت، ایجاد اشتغال، افزایش سطح روحیه و مواردی از این دست بهره برد. به این منظور، کشورها و شهرهای مختلف تلاش می‌نمایند تا با ایجاد و توسعه برندشهری، در مسیر توسعه گردشگری و اقتصادی گام بردارند. پژوهش حاضر در همین راستا، به دنبال بررسی نقش و تأثیر مدل برند سازی شهری در جهت گسترش گردشگری در استان گیلان است. جامعه آماری تحقیق حاضر شامل اساتید و صاحبنظران رشته بازرگانی – گردشگری است که در این حوزه دست‌اندرکارند‌. در این تحقیق از روش مصاحبه برای جمع‌آوری داده‌ها‌ استفاده گردید و سرانجام داده‌ها‌ با استفاده از رویکرد تئوری داده بنیاد طی سه مرحله کدگذاری باز، انتخابی و محوری و با نرم‌افزار MaxQDA مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفتند. در پایان 682 واحد معنایی، 171 مفهوم، 38 مقوله شناسایی گردید که در قالب 6 عامل تعریف گردیدند.

چکیده انگلیسی:

The world of tourism has a multi-purpose function that can be used as one of the strategies for developing economy, reducing the dependency of the country's budget on oil, creating employment, raising morale and so on. To this end, different countries and cities are trying to take a step towards tourism and economic development by creating and developing an urban brand. In this regard, the present study seeks to investigate the role and impact of urban branding model in order to expand tourism in Gilan province. The statistical population of the present study includes professors and experts in the field of business-tourism involving in this field. In this study, the interview was used to collect data and finally the data were analyzed using the data theory approach in three stages of open, selective and axial coding with MaxQDA software. Finally, 682 semantic units, 171 concepts, 38 categories were identified which were defined in the form of 6 factors.

منابع و مأخذ:

 

1. اسدالله زاده، طناز، میرمعینی، مهدی،(1394)، بررسی تأثیر برندسازی شهری به عنوان محرک توسعه اقتصادی در شهرهای ایرانی(نمونه موردی: قزوین)، اولین کنفرانس ملی جغرافیا، گردشگری، منابع طبیعی و توسعه پایدار،ص8-1.


2. بیضایی، میترا، صداقتی ،عاطفه،(1396)، ارایه شاخص‌ها‌ی هویت فرهنگی ایران-اسلامی منطبق با انواع گردشگری فرهنگی و با ملاحظه عامل پایداری گردشگری، فصلنامه میراث و گردشگری،ص131-111.


3. پرچکانی، پروانه، (1395)،تأثیر مؤلفه‌ها‌ی فرهنگی در معماری برند شهرها با رویکرد گردشگری (مطالعه موردی: لیون فرانسه)، فصلنامه هنر و تمدن شرق، سال چهارم، شماره دوازدهم،ص50-41.


4. جعفرپیشه، خلیل،(1396)، اسرار نام و نشان سازی کلیدهای کاربردی در ساخت و مدیریت برند، انتشارات آموخته، چاپ ششم.


5. خداداد حسینی، سید حمید، روستا، احمد، خلیلی شجاعی، وهاب،(1395)،مدیریت برند با رویکرد برنامه‌ریزی،انتشارات نگاه دانش، چاپ اول.


6. روستا، احمد، قره چه، منیژه، حمیدی زاده، محمدرضا، محمدی فر، یوسف،(1395)، مدلی برای برندسازی شهری در ایران براساس نظریه داده بنیاد، فصلنامه مدیریت برند، دوره سوم، شماره پنجم، ص68-41.


7. قانون برنامه چهارم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران(1388-1384)، (1385)، انتشارات سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی کشور.


8. کاظمی ایمن آبادی، مریم،(1394)، برند عاملی تصمیم ساز در خرید،تهران،چاپ اول.


9. کلر، کوین لین، ترجمه عطیه بطحایی،(1397)، مدیریت استراتژیک برند،تهران انتشارات سیته، چاپ هفتم.


10. محمودی آذر، شیرزاد، داودپور ،زهره،(1397)، برندسازی شهری برای تحقق شهر خلاق، ارایه نظریه داده بنیاد (موردمطالعه: شهر ارومیه)،نشریه توسعه محلی(روستایی- شهری)،دوره دهم، شماره 1، ص136-115.


11. مرادی ،فاطمه، سعیده زرآبادی، زهراسادات، ماجدی، حمید،(1396)، تبیین مدل برندسازی شهری در راستای ارتقای رقابت پذیری و رشد اقتصاد شهری با استفاده از مدل FANP"، فصلنامه علمی پژوهشی اقتصاد و مدیریت شهری، سال ششم، پیاپی بیست و دوم، ص56-33.


12. میکاییلی ،مهدی، (1395)، به کارگیری رویکرد برندسازی شهری در جهت برنامه‌ریزی راهبردی شهر ارومیه، پایان نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه تهران.


13. وفایی فرد، مهدی،(1400)،برندسازی شهری با هدف توسعه گردشگری،چهارمین کنفرانس بین‌المللی توسعه علوم جغرافیا و گردشگری و توسعه پایدار ایران،تهران.

 

14. Ashworth, G,. Kavaratzis, M., (2009). Beyond the logo: Brand management for cities, Journal of Brand Management, Vol. 16,NO.5, p 520-531


15. Braun, E., Zenker ,S.,(2010). Towards an Integrated Approach for Place Brand Management, 50th European Regional Science Association Congress, Jönköping, Sweden


16. Coelho, A., Sampaio, A., & Rodrigues, P. (2020). The Influence of Brand Experience in City Marketing. In Marketing and Smart Technologies (pp. 242–252). Springer.


17. Chan , Arianis., Suryadipura, Dadan., Kostini, Nenden.,(2021), City Image: City Branding and City Identity Strategies, Review of Integrative Business and Economics Research, Vol. 10, Supplementary Issue 1


18. Jojic, S., (2018). City Branding and the Tourist Gaze: City Branding for Tourism Development, European Journal of Social Science Education and Research, vol. 5,NO. 3, p150-160.


19. Kim, S, Jun, J., (2016). The impact of event advertising on attitudes and visit intentions. Journal of Hospitality and Tourism Management, Vol 29, p1-8.


20. Stylidis, Dimitrios, Cherifi Barbora,(2018). Characteristics of destination image: visitors and non-visitors’ images of London ,Tourism Review, VOL. 73 ,NO. 1, pp. 55-67.


21. Saunders, R, (2016). Popular Geopolitics and Nation Branding in the Post-Soviet Realm, London, Routledge.