کشف ابعاد مسئولیت اجتماعی مقصد و نقش آنها در قصد بازدید مجدد با رویکرد روش پژوهش ترکیبی (مطالعه موردی: استان گیلان)

محورهای موضوعی : مربوط به گردشگری

فرشته قویدل ¹ , علی قلی پورسلیمانی ² , سید محمود شبگو منصف ³ , علیرضا فرخ بخت فومنی ⁴

1 - دانشجوی دکتری مدیریت بازاریابی، گروه مدیریت بازرگانی، واحد رشت، دانشگاه آزاد اسلامی، رشت، ایران.
2 - استادیار، گروه مدیریت بازرگانی، واحد رشت، دانشگاه آزاد اسلامی، رشت، ایران.
3 - استادیار، گروه مدیریت بازرگانی، واحد رشت، دانشگاه آزاد اسلامی، رشت، ایران.
4 - استادیار، گروه مدیریت، واحد بندر انزلی، دانشگاه آزاد اسلامی، بندر انزلی، ایران.

تاریخ دریافت : 1400/06/20 تاریخ پذیرش : 1400/08/30 تاریخ انتشار : 1400/09/01

کلید واژه: رضایت گردشگر, اعتماد به مقصد, شهرت مقصد, قصد بازدید مجدد, مسئولیت اجتماعی مقصد,

چکیده مقاله :

امروزه جهت حفظ و ترغیب به بازگشت گردشگران در صنعت گردشگری، با وجود نگرانی روزافزون در مورد تخریب محیط زیست، کاهش منابع طبیعی، موضوعات حقوق بشر و تجارت عادلانه، مسئولیت پذیری اجتماعی مورد توجه گرفته است. هدف این پژوهش کشف ابعاد مسئولیت اجتماعی مقاصد گردشگری استان گیلان از دیدگاه گردشگران و بررسی تأثیر آن بر قصد بازدید مجدد و تأثیر اعتماد به مقصد و رضایت گردشگر به عنوان میانجی و شهرت مقصد به عنوان تعدیل گر در این رابطه با استفاده ازروش تحقیق ترکیبی است. ابتدا در مرحله کیفی تحقیق از روش پژوهش داده بنیاد کلاسیک و از طریق مصاحبه عمیق نیمه ساختارمند با 12 نفر از گردشگران داخلی و خبرگان و کدگذاری با استفاده از نرم افزار مکس.کیو.دی.ای، ابعاد اقتصادی، زیست محیطی، فرهنگی، قانونی و اخلاقی به دست آمد. سپس در مرحله کمی، این ابعاد به همراه مدل مفهومی که با مطالعه ادبیات پیشین داخلی و خارجی شکل گرفت، از طریق پرسشنامه و با روش نمونه گیری در دسترس و گلوله برفی با نمونه 236 گردشگر داخلی و استفاده از مدل سازی معادلات ساختاری به روش" پی.ال.اس"و با کمک نرم افزار "اس.پی.اس.اس" آزمون شدند. یافته ها نشان می دهد مسئولیت اجتماعی مقصد بر قصد بازدید مجدد تأثیر مستقیم و معنی دار ندارد. اما این رابطه به صورت غیرمستقیم از طریق اعتماد به مقصد و رضایت گردشگر تأیید شد. همچنین رابطه معنی دار اعتماد به مقصد بر رضایت گردشگر تأیید شد. نقش تعدیلگر شهرت نیز در رابطه بین ابعاد اقتصادی، زیست محیطی، فرهنگی و قانونی با اعتماد به مقصد و همچنین بعد اخلاقی با رضایت گردشگر تأیید شد.

چکیده انگلیسی:

Today, social responsibility has been considered to protect and encourage the return of tourists to the tourism industry, despite growing concerns about environmental degradation, depletion of natural resources, human rights issues and fair trade. The purpose of this study was to explore the dimensions of social responsibility of tourism in Gilan province from the perspective of tourists and to investigate its effect on revisiting willingness as well as the effect of destination trust and tourists’ satisfaction as a mediator and destination reputation as a moderator. Thus, the present study is considered a mixed research. First, in the qualitative stage of the study, the economic, environmental, cultural, legal and ethical dimensions of destination social responsibility obtained from classical Grounded Theory and through in-depth semi-structured interview with 12 internal tourists and coded using "MAXQDA" software have been tested along with hypotheses obtained from studying the internal and external literature, by non-probability sampling and snowball method through a questionnaire from 236 internal tourists and using structural equation modeling using "PLS" method and the "SPSS" software. The findings showed that destination social responsibility does not have a direct and significant effect on revisiting willingness. But this relationship was indirectly confirmed through destination trust and tourists’ satisfaction. Moreover, there was a significant relationship between destination trust and tourists’ satisfaction. The modifier role of reputation in the relationship between economic, environmental, cultural and legal dimensions with destination trust as well as the ethical dimension with tourists’ satisfaction was also confirmed.

منابع و مأخذ:

 

1. بیاتی صداقت، م.، سرداری، ا.، یزدانی، ناصر. 1396. بررسی رابطه­ یبین ابعاد مسئولیت اجتماعی شرکت و وفاداری مشتری (مورد مطالعه: شرکت حمل ونقل مسافری رجاء). دو فصلنامه علمی- پژوهشی دانشگاه شاهد،24(9):90-77.


2. سازمان مدیریت و برنامه­ریزی استان گیلان، معاونت آمار و اطلاعات. 1398. سامانه اطلاعات آماری استان گیلان.


3. ضیاء، ع.، استعلاجی، ع.، فلاح تبار، ن.، شریعت پناهی، م. 1398. تحلیل عوامل کلیدی تأثیرگذار بر توسعه پایدار گردشگری (مطالعه موردی: شهرستان صومعه سرا). فصلنامه فضای گردشگری، 8(32):94-79.


4. طباطبایی نسب، م.، ماه آورپور، ف. 1396. مدل­سازی ساختاری عوامل مؤثر بر شهرت مقصد گردشگری و تأثیر آن بر ارزش ویژۀ برند مقصد (مطالعة موردی: شهراصفهان). فصلنامه گردشگری شهری، 4(1): 86-71.


5. عباسی، ع.، زندی لک، م.، خلیفه، م. 1394. تأثیرمسئولیت اجتماعی شرکت براعتماد به برند و ترجیح برند با نقش میانجی کیفیت ادراک شده و ارزش برند. چشم­انداز مدیریت بازرگانی، (24):44-31.


6. فراستخواه، م. 1395. روش تحقیق کیفی در علوم اجتماعی با تأکید بر نظریه برپایه (گراندد تئوری). چاپ یکم. نشر آگه. 226 صفحه.


7. فیض آبادی، ز. 1397. عوامل مؤثر بر وفاداری به مقصد گردشگری با نقش میانجی رضایت گردشگران (موردمطالعه: شهر کاشان). فصلنامه گردشگری شهری، 5(4):120-105.


8. قبادی، ع.، پوررجبی، م. 1398. بررسی نقش مدیریت شهری بر توسعه صنعت گردشگری (مطالعه موردی: شهرستان صومعه سرا). فصلنامه توسعه پایدار محیط جغرافیایی، 1(2):84-68.


9. کاظمیان، ص.، ملک­زاده، غ.، فراحی، م.، خوراکیان، ع. 1399. کشف مؤلفه­های مسئولیت­پذیری اجتماعی مدیران اقامتگاه­های بوم­گردی ایران. دوفصلنامه مطالعات اجتماعی گردشگری، 8(16):168-145.


10. گرسول، ج. (1394). طرح پژوهش، رویکردهای کیفی، کمی و ترکیبی. ترجمه علیرضا کیامنش و مریم دانای طوس. چاپ سوم. انتشارات جهاد دانشگاهی. دانشگاه علامه طباطبایی.420 صفحه.


11. Artigas, E., Yrigoyen, C., Torres Moraga, E., Barra Villalónc, C. Determinants of trust towards tourist destinations. Journal of Destination Marketing & Management, 6(4):327-334.


12. Dedeoğlu, B., Van Niekerk, M., Weinland, J., Celuch, K. 2019. Re conceptualizing customer-based destination brand equity. Journal of Destination Marketing & Management, 11:211-230.


13. Glaser, B. with the assistance of Judith Holton. Remodeling Grounded Theory [80 paragraphs]. Forum: Qualitative Social Research, 5(2), Art. 4.


14. Gorondutse, A., Hilman, H., Nasidi, R. Relationship between Corporate Reputation and Customer Loyalty on Nigerian Food and Beverages Industry: PLS Approach. International Journal of Management and Business Research, 4(2):125-136.


15. Horng, J., Hsu, H., Tsai, Ch. 2018. An assessment model of corporate social responsibility practice in the tourism industry. Journal of SustainableTourism, 26(7):1085-1104.


16. Mannan, M,. Chowdhury, N., Sarker, P.,  Amir, R. Modeling customer satisfaction and revisit intention in Bangladeshi dining restaurants. Journal of Modelling in Management, 14(4):922-947.


17. Mariño-Romero, J., Hernández-Mogollón, J., Campón-Cerro, A., Folgado-Fernández, J. 2020. Corporate Social Responsibility in Hotels: A Proposal of a Measurement of its Performance through Marketing Variables. sustainability, (7):1-15.


18. Martinez, P., del Bosque, I. Measuring Corporate Social Responsibility in tourism: Development and validation of an efficient measurement scale in the hospitality industry. Journal of Travel & Tourism Marketing, 30:365–385.


19. Palacios-Florencio, B., del Junco, J., Castellanos-Verdugo, M., Rosa-Díaz, I. 2018. Trust as mediator of corporate social responsibility, image and loyalty in the hotel sector. Journal of Sustainable Tourism, 7(26):1273-1289.


20. Park, J., Lee, H., Kim, Ch. 2013. Corporate social responsibilities, consumer trust and corporate reputation: South Korean consumers' perspectives. Journal of Business Research, 67(3):295-302.


21. Seetanah, B., Teeroovengadum, V., Nunkoo, R. Destination satisfaction and revisit intention of tourists: does the quality of airport services matter?. Journal of Hospitality & Tourism Research, 1(44):134-148.


22. Sindhu, , Arif, M. 2017. Corporate Social Responsibility and Loyalty: Intervening influence of Customer Satisfaction and Trust, Cogent Business Management, 4(1):1-10.


23. Su, L. & Hsu, M., Marshall, K. 2014. Understanding The Relationship of ServiceFairness, Emotions, Trust, and Tourist Behavioral Intentions At A City Destination In China, Journal of Travel & Tourism Marketing, 31(8):1018–1038.


24. Su, L., Huang, Y. 2019. How does perceived destination social responsibility impact revisit intentions: The mediating roles of destination preference and relationship quality. Sustainability, 11(1):1-22.


25. Su, , Huang, S., Pearceb, J. 2018. How does destination social responsibility contribute to environmentally responsible behaviour? A destination resident perspective, Journal of Business Research, 86:179–189.


26. Su, L., Lian, Q., Huang, Y. 2020. How do tourists' attribution of destination social responsibility motives impact trust and intention to visit? The moderating role of destination reputation. Journal of Tourism Management, 77:1-13.


27. Su, L., Swanson, S., He, X. 2019. A scale to measureresidents perceptions of destination social responsibility. Journal of Sustainable Tourism, 28(2) :1-25.


28. Tran, H., Hwang, Y., Yu, Ch., Yoo, S. 2018. The Effect of Destination Social Responsibility on Tourists’ Satisfaction: The Mediating Role of Emotions. sustainability, 10(9): 30-44.


29. Yu, Ch., Hwang, Y. 2019. Do the Social Responsibility Efforts of the Destination Affect the Loyalty of sustainability, 11(7):1-17.