بررسی همگرایی دموکراسی در کشورهای در حال توسعه با استفاده از رهیافت اقتصادسنجی فضایی
محورهای موضوعی : اقتصاد کار و جمعیتسید کمال صادقی 1 , محسن پورعبادللهان کویچ 2 , پرویز محمدزاده 3 , زهرا کریمی 4 , پروین علی مرادی افشار 5
1 - عضو هیئت علمی دانشگاه تبریز
2 - هیت علمی
3 - عضو هیات علمی دانشگاه تبریز
4 - هیت علمی
5 - هیت علمی
کلید واژه: اقتصادسنجی فضایی, طبقهبندیJEL : F14 P16, D72, . واژگان کلیدی: دموکراسی, فاصله جغرافیایی, کشورهای در حال توسعه, نظریه انتشار,
چکیده مقاله :
هدف مقاله بررسی تجربی همگرایی دموکراسی در کشورهای در حال توسعه است. بدین منظور از رویکرد اقتصادسنجی فضایی و دادههای پانل در دوره زمانی 1990- 2014 استفاده شده است. نتایج نشان میدهد مجاورت جغرافیاییکشورها اثر مثبت و معناداری بر دموکراسی دارد. به طور متوسط افزایش سطح دموکراسی همسایگان جغرافیایی باعث 6 درصد افزایش دموکراسی میشودکه نشاندهنده تأثیرپذیری سیاسی کشورها از یکدیگر است. به طور کلی، اثرات فضایی دموکراسی یا نظریه انتشار در کشورهای در حال توسعه تائید میشود. بنابراین با توجه به نظریه انتشار و همگرایی دموکراسی، افزایش (یا کاهش) سطح دموکراسی در یک کشور میتواند باعثافزایش (یا کاهش) دموکراسی کشورهای مجاور شود.
The purpose of this paper is to study empirically the convergence of democracy in developing countries. For this purpose, the spatial econometric and panel data approach was used during the period 1990- 2014. The results show that the geographic proximity of countries has a positive and significant effect on democracy. In other words, on average, the increase in the level of democracy in the geographic neighbors has led to a 6 percent increase in democracy, which reflects the political influence of each other. Also, foreign aids does not have a significant effect on the spread of democracy in developing countries. In general, the spatial effects of democracy or the theory of diffusion in developing countries are confirmed. Therefore, According to the theory of diffusion and convergence of democracy, increase or decrease in democracy in a country can increase or decrease democracy in neighboring countries.
