تحلیل عوامل مؤثر بر عدم موفقیت سیاستهای زمین و مسکن در منطقه 22 تهران
محورهای موضوعی : آمایش محیط
علی گودرزی
1
(
(دکتری جغرافیا و برنامهریزی شهری، واحد چالوس، دانشگاه آزاد اسلامی، چالوس، ایران)
)
آمنه حق زاد
2
(
(استادیار گروه جغرافیا، واحد چالوس، دانشگاه آزاد اسلامی، چالوس، ایران)
)
مهرداد رمضانی پور
3
(
(استادیار گروه جغرافیا، واحد چالوس، دانشگاه آزاد اسلامی، چالوس، ایران)
)
کیا بزرگمهر
4
(
(استادیار گروه جغرافیا، واحد چالوس، دانشگاه آزاد اسلامی، چالوس، ایران)
)
کلید واژه: سیاست, شهرداری, زمین شهری, مسکن, منطقه 22 تهران,
چکیده مقاله :
منطقه 22 تهران در سالیان اخیر همواره با چالش سیاستی زمین و مسکن روبرو بوده است و به‌خصوص با افزایش جمعیت و گسترش بلندسازی ها و برج های مسکونی و پیامدهای آن، توجه به عوامل مؤثر در عدم موفقیت این سیاست ها همواره مورد توجه بوده است که در این تحقیق مورد بررسی قرار گرفته است. این پژوهش از نوع توصیفی-تحلیلی و جامعه آماری پژوهش شامل کارشناسان و مدیران شهرداری منطقه 22 تهران بود. بدین منظور از روش نمونه گیری غیرتصادفی ساده و در دسترس استفاده شد که 38 نفر در این مطالعه مشارکت داشتند. به منظور اولویت بندی گویه ها و شاخص های مورد مطالعه، از میانگین رتبه ای طیف لیکرت استفاده شد. آنالیز داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS22 انجام شد. نتایج تحقیق نشان داد که میزان عوارض جهت صدور پروانه ساختمانی با میانگین 84/3 مهم ترین سیاست مداخله دولت در مدیریت شهرسازی بود. همچنین، بر اساس نظرات پاسخگویان، آشفتگی تصمیم گیری و عدم وجود رویه مشخص به دنبال تغییر و تحولات سیاست های زمین شهری و مسکن و نوسانات اخیر در قیمت زمین و مسکن با میانگین 21/4 مهم ترین عامل مؤثر بر عدم موفقیت و کارآیی سیاست های زمین و مسکن در منطقه 22 تهران بود.
District 22 of Tehran has always faced the challenge of land and housing policy in recent years, especially with the increase in population and the expansion of residential towers and its consequences. Attention to the factors contributing to the failure of these policies has always been considered important. This study was descriptive-analytical and the statistical population included municipality experts and managers in district 22 of Tehran. For this purpose, non-random sampling methods were used and 38 individuals participated in this study. To prioritize the items and indices, the Likert scale was used. Data were analyzed using the SPSS software. The results showed that the rate of complications for issuing a building permit, with a mean of 3.84 was the most important policy of government intervention in urban management. Also, according to the respondents, confusion about the decision and the lack of specific procedures following changes in urban land and housing policies as well as the recent fluctuations in land and housing prices, with a mean score of 4.21 were the most important factors influencing the non-efficiency of land and housing policies in district 22.
_||_
