توان آللوپاتی گیاه چای (Camellia sinensis L.) بر جوانهزنی بذرها و تکوین دانه رستهای گیاه جو (Hordeum vulgar L.) و ماش (Vicia sp.)
محورهای موضوعی : ژنتیکاحمد مجد 1 , هدیه دیباه 2 , طاهر نژاد ستاری 3 , فائزه قناتی 4
1 - استاد، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شمال، تهران، ایران.
2 - دانشجوی دکتری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات، تهران، ایران.
3 - دانشیار، دانشگاه آزاد واحد علوم و تحقیقات، تهران، ایران
4 - دانشیار، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران.
کلید واژه: جوانه زنی, آللوپاتی, چای, ماش,
چکیده مقاله :
آللوپاتی که دگرتاثیری بین گیاهان نیز نامیده میشود، محصول میان کنش گیاهان با واسطه مواد تاثیرگذار است. در این پژوهش اثرات آللوپاتی عصارههای آبی برگهای گیاه چای (Camellia sinensis L.) در مراحل متفاوت تکوینی (برگهای بسیار جوان، میان سال و مسن) و غلظتهای 1، 3 و 5 درصد، بر جوانهزنی بذرها و تکوین دانه رستهای گیاه جو (Hordeum vulgar L.) و ماش (Vicia sp.) مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که پس از تیمار با تمامی عصارهها در غلظتهای متفاوت، جوانهزنی در جو متوقف شد. در ماش رشد ریشه، سطح برگ و وزن تر در تمام غلظتهای عصارههای برگی چای کاهش یافت. وزن خشک نیز تنها در تیمار با عصارههای 3 و 5 درصد برگهای بسیار جوان افزایش یافت. نتایج بافت شناسی در ماش نشان داد که تار کشنده تنها در نمونه کنترل و ریشههای فرعی در تیمار با عصاره برگهای بسیار جوان با غلظت 1 درصد و برگهای میان سال 1 و 3 درصد وجود داشت. حجم پارانشیم پوستی در تیمار باعصاره برگهای بسیار جوان و میان سال برای غلظت 5 درصد و تمام غلظتهای عصاره برگهای مسن توسعه یافت. دستههای آوندی در تیمار با عصاره برگهای بسیار جوان 3 و 5 درصد توسعه یافته بود.