The Relationship between Organizational Culture Factors and Employees’ Group Dynamics: Case Study of General Office of Education in Mazandaran Province
محورهای موضوعی : policy making
صدرالدین کاظمی
1
(
مدرس دانشگاه عالی قضایی تهران، تهران، ایران
)
بهروز عنایتی هتکه لویی
2
(
مدرس دانشگاه های آزاد ساری و قائمشهر، ایران.
)
احمد رضا کاظمی
3
(
مدرس دانشگاه علمی کاربردی قوه قضائیه منطقه5-استانهای هرمزگان یزد و کرمان، ایران.
)
کلید واژه: culture, education, Organizational Culture, Group Dynamics,
چکیده مقاله :
This study aims to determine the relationship between organizational culture factors and employees’ group dynamics in General Office of Education in Mazandaran province during 2013-2014. It is a descriptive-survey research. The statistical population consists of 273 employees working in General Office of Education in Mazandaran province by whom 120 people are selected by stratified random sampling method based on gender. Data is collected by questionnaires about the kinds of organizational culture and the group dynamics. For statistical analysis, some ways such as frequency based on number, percentage, mean and diagram are used. Also, to evaluate the acceptability of each hypothesis, Pearson correlation coefficient test is used. The results of Pearson correlation coefficient represent a positive and significant relationship between innovation variables, guidance, integration and group dynamics. Also, based on these results, there is no significant relationship between risk-taking variable and the variable of group dynamics.
این پژوهش با هدف شناسایی رابطه بین عوامل فرهنگ سازمانی و پویایی گروهی کارکنان اداره کل آموزش و پرورش استان مازندران در سال 93-92 انجام شده است. روش تحقیق این پژوهش توصیفی- پیمایشی است و جامعه آماری آن را کلیه کارکنان اداره کل آموزش و پرورش استان مازندران به تعداد 273 نفر تشکیل داده که از این تعداد 120 نفر نمونه به روش طبقه‌ای- تصادفی برحسب جنسیت انتخاب شده‌اند. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه‌های نوع فرهنگ سازمانی و پرسشنامه میزان پویایی گروهی بوده است. به منظور تجزیه و تحلیل آماری، روشهایی همچون فراوانی برحسب تعداد، درصد، نمودار و میانگین بکار رفت. همین‌طور برای بررسی میزان قابل قبول بودن هر یک از فرضیه‌ها از آزمون ضریب همبستگی پیرسون استفاده گردید. نتایج حاصل از آزمون ضریب همبستگی پیرسون رابطه مثبت و معناداری را بین متغیرهای نوآوری، هدایت، یکپارچگی و پویایی گروهی نشان داده است. همچنین براساس نتایج حاصل از آزمون بین متغیر خطرپذیری و متغیر پویایی گروهی رابطه معناداری وجود نداشته است.
