بررسی فقهی خوانندگی زنان در اسلام (فریقین)

محورهای موضوعی : فقه و مبانی حقوق اسلامی

سید محمد رضا آیتی ¹ , نرگس سروش ²

1 - استاد گروه فقه و حقوق اسلامی، واحد علوم و تحقیقات دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.
2 - استاد فقه واصول حوزه علمیه حضرت فاطمه س

تاریخ دریافت : 1398/10/10 تاریخ پذیرش : 1398/10/10 تاریخ انتشار : 1398/12/01

کلید واژه: "صوت", "غنا", " زنان ", "اسلام", "خوانندگی",

چکیده مقاله :

یکی از مباحث مطرح شده در علم فقه صوت زنان است که البته مانند عمده مسائل مورد اختلاف فقهاء قرار گرفته است. در این پژوهش صوت را به صوت غنایی و غیرغنایی تقسیم کردیم. در مورد صوت غیرغنایی زنان مانند صحبت‌های عادی بسیاری از متقدمین فقهای شیعه به دلیل عورت دانستن صوت زن قائل به حرمت آن بوده‌اند. اگرچه متاخرین ومعاصرین فقهای امامیه به دلیل سیره معصومین(ع) وسیره متشرعه عورت بودن صوت زن را رد وصوت غیرغنایی زنان را به مانند فقهای عامه مجاز دانسته‌اند. در خصوص صوت غنایی زنان متقدمین از فقهای امامیه که معتقد به حرمت صوت غیرغنایی بودند بدیهی است که در این جا به طریق اولی قائل به حرمت باشند. اما دیگر فقهاء یعنی فقهایی که صوت غیرغنایی زنان را حرام نمی‌دانند در مورد صوت غنایی زنان اختلاف نظر دارند. عده-ای قائل به حلیت(با تمسک به اطلاقات وعمومات ادله حلیت) وعده کثیری به دلیل اینکه بر اساس قرآن وسنت واجماع قائل به حرمت ذاتی غنا هستند نظر به حرمت دارند. علمای اهل سنت اکثرا قائل به حلیت هستند. در این بین عده ای قلیل از فقهای امامیه نظر به حلیت ذاتی غنا دارندو غنا را بر دو نوع حلال وحرام تقسیم می‌کنند وادله حرمت را منصرف به نوع حرام آن می‌دانند. در واقع خوانندگی زنان را اگر لهوی مضل عن سبیل الله نباشد جایز می‌دانند.

چکیده انگلیسی:

One of the main issues discussedin the jurisprudence, is the issue of women's voice, on which there are some disagreements among experts (Faqihs.) In this study we have divided this voice to lyrical and non-lyricalforms. The voice of women in non-lyrical form, like giving a speech has been considered as illegitimate by the earlyfaqihs of Shia Sect. However, the contemporary experts, regarding the Sira (life style/biography) of Imams and Islamic Sira, have interpreted the women’s non-lyrical voice as permitted and allowed. Regarding the lyrical form, the early and first faqihs who considered the lyrical form as unlawful andillegitimate, undoubtedly and evidently interpret the lyrical form as illegitimate, too. But other faqihs who do not have a problem with non-lyrical voice, have disagreements on the lyrical one. Some believe that it is “legitimate” and permitted (through resorting to reasons and documents) and many others interpreted it as “legitimate” and lawful, because the Quran, Sunnah and Ijma know the lyrical sound as inherently and essentially illegitimate. Most of the Sunni faqihs believe in the legitimacyof it. At th