بررسی تأثیر عدالت اجتماعی بر شادمانی اجتماعی جوانان شهر تهران
محورهای موضوعی : جامعه شناسیطلیعه خادمیان 1 , افسانه خانمحمدی 2
1 - ضو هیأت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شمال، گروه علوم اجتماعی؛ تهران- ایران.
2 - کارشناسارشد پژوهش علوم اجتماعی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شمال- ایران (نویسنده مسئول).
کلید واژه: عدالت اجتماعی, عدالت توزیعی, عدالت رویهای, شادمانی اجتماعی, عدالت مراودهای,
چکیده مقاله :
پژوهش حاضر میکوشد با اتخاذ رویکردی جامعهشناختی به بررسی مقوله شادمانی اجتماعی و تأثیر عدالت اجتماعی بر آن بپردازدکه جهت شناخت بیشتر ساز وکار تأثیر عدالت اجتماعی براین مقوله ازنظریه کیفیت زندگی روت وینهوون و دیدگاه جمیل صلیبا به عدالت اجتماعی بهره برده شده است. دراین مطالعه علّی از روش پیمایش استفاده شده و واحد تحلیل نیز جوانان شهر تهران میباشند. پرسشنامه پس از بررسی اعتماد و اعتبار آن با استفاده از نمونهگیری طبقهای نامتناسب در پنج منطقه شهر تهران و بین 385 نفر از جوانان شهر تهران پر گردید. یافتههای تحقیق حاکی از آن است که شادمانی اجتماعی و عدالت اجتماعی، هر دو درسطح متوسطی هستند و شادمانی اجتماعی بین گروههای مختلف جنسیتی، قومی، تحصیلی، وضعیت تأهل و محل تولّد تفاوت معناداری دارد. هم چنین ارتباط بین دو متغیر عدالت اجتماعی و شادمانی اجتماعی اثبات گردیده و تحلیلهای مربوط به رگرسیون چند متغیره نیز نشان میدهند که سه نوع عدالت توزیعی، رویهای و مراودهای با یکدیگر در ارتباط بوده و هرسه بر شادمانی اجتماعی مؤثرندکه دراین میان میزان تأثیر عدالت توزیعی بر شادمانی اجتماعی بیش از دو نوع دیگر عدالت میباشد.
Social happiness in the past few years has become one of the most famous concepts in sociology and social psychology, due to the fact that a society with unhappy people will face many social problems and deviances. So every country should perform thorough investigations on this important concept. This study investigates the relationship between social justice and social happiness and examines the impacts of social justice on Tehran city's young people’s social happiness in Tehran. Also, the Rout Vinhovens’ theory of life quality and Jamil Saba’s viewpoint about social justice were used. The unit of analysis is young people who live in Tehran. A questionnaire made after review of validity and reliability with cluster random sampling in five regions of Tehran and among the 385 young people. Oxford standard happiness inventory has been employed as one of the measurement scale of happiness. Results show that social happiness between variable of gender, marital status, place of birth, educational degree and age is different. Also, relationship between social happiness and social justice has been proven. Multiple regression analyses indicate that the distributive justice, interactional justice and procedural justice are significantly related to measures of social happiness.
آزموده، پ. (1382). بررسی رابطه جهتگیری مذهبی با سرسختی و شادکامی دانشجویان دانشگاه شهید بهشتی. پایاننامه کارشناسی ارشد دانشگاه شهید بهشتی.
آشوری، د. (1373). دانشنامه سیاسی. تهران: نشر مروارید.
بشیریه، ح. (1379). تاریخ اندیشههای سیاسی در قرن 20. تهران: نشر نی.
رفیعپور، ف. (1382). تکنیکهای خاص تحقیق در علوم اجتماعی. تهران: شرکت سهامی انتشار.
صحرایی، ش. (1385). بررسی تأثیر دولت الکترونیک بر عدالت اجتماعی. پایاننامه کارشناسی ارشد رشته فناوری اطلاعات دانشگاه تربیت مدرس.
مسعودی، م، ر. (1387). جایگاه و ضرورت شادی و نشاط میان جوانان و گریز از نامیدی و یأس. (تاریخ مراجعه به سایت: اردیبهشت 1388) .www.socialnice.com/modules.php?name=news&file=article&sid=100
موسوی، م. (1387). بررسی جامعهشناختی عوامل مؤثر بر شادمانی در سطوح خرد و کلان. مجله جامعهشناسی ایران. دوره نهم، شماره 1و2، بهار وتابستان1387. ناشر: انجمن جامعهشناسی ایران.
نیلی، ه. (1389). نقشه جهانی شادی. ماهنامه سپیده دانایی. سال سوم، شماره 33، بهار 1389.
Diener, ED. & Lucas, Richard. (2000). Explaining Differences in Levels of Happiness: Relative Standards, Need Fulfillment, Culture & Evaluation Theory. Journal of Happiness Studies. No.1:41-78.
Greenberg, Jerald & Baron, Robert. (2007). Behavior in Organizations: Understanding and Managing the Human Side of Work. Prentice Hall.
Heywood, A. (1994). Political Ideas & Concepts: An introduction. London: MacMillan Publishers.
Krag, Laura. & Lind, Allan. (2002). The Justice of others Experiences in Organizational Justice Judgements. Social Reports and the Integration of others’ Issue. Vol.89, No.1.
Kreitner, Robert & Kinicki, Angelo. (2001). Organizational Behavior. Boston: Irwin McGraw-Hill.
Orlando, Richard. (2002). Procedural Voice and Distributive Justice, Journal of Business Research Issue. Vol, 55, No. 9.
Veenhoven, Ruut. (2005). Apparent Quality-of-Life in Nations: How Long Happy People Live. Social Indicators Research. No.71:61-68.