مطالعه تطبیقی کیفیت زندگی (کیفیت ارتباطات و ویژگی‌های شخصیتی سالمندان) بین سالمندان ساکن در سرای سالمندان و سالمندان ساکن در خانواده مورد مطالعه: سالمندان شهر ارومیه
محورهای موضوعی : جامعه شناسی
امید شکریازی
1
(کارشناس ارشد ارتباطات اجتماعی دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تبریز- ایران.)
صفر حیاتی
2
(گروه ارتباطات اجتماعی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز- ایران (نویسنده مسئول).)
کلید واژه: کیفیت زندگی, سالمندان, ویژگی‌های شخصیتی, ارومیه, کیفیت ارتباطات,
چکیده مقاله :
هدف پژوهش حاضر، بررسی تطبیقی کیفیت زندگی سالمندان، ساکن در سرای سالمندان و سالمندان ساکن در خانواده شهر ارومیه در سال 1394 می باشد. روش پژوهش، پیمایش از نوع علی- مقایسه ای (پس رویدادی) است. جامعه آماری این پژوهش شامل؛ تمامی زنان و مردان سالمند 65 سال به بالای ساکن در سرای سالمندان و ساکن در منزل در شهر ارومیه می باشد که براساس آمار نفوس مسکن، تعداد مردان بالای 65 سال 23207 و این جمعیت در زنان 22671 نفر و مجموع آنان 45878 می باشدکه حجم نمونه آن براساس جدول مورگان تعداد 380 نفر تعیین و شیوه نمونه گیری پژوهش، تصادفی است. یافته -های پژوهش نشان داد، به طور کلی کیفیت زندگی اکثریت سالمندان پاسخگو (6/72 درصد) درحد خوب می باشد. هم چنین مهم ترین نتایج حاکی از آن است که: بین کیفیت زندگی سالمندان ساکن در سرای سالمندان و سالمندان ساکن درخانواده تفاوت معناداری وجود ندارد. بین کیفیت ارتباطات سالمندان ساکن در سرای سالمندان و سالمندان ساکن در خانواده تفاوت وجود دارد. بین ویژگی های شخصیت سالمندان ساکن در سرای سالمندان و سالمندان ساکن در خانواده تفاوت وجود دارد. بین ابعاد کیفیت ارتباطات و کیفیت زندگی سالمندان ساکن درسرای سالمندان و سالمندان ساکن درخانواده رابطه وجود دارد. بین ابعاد ویژگی های شخصیتی و کیفیت زندگی سالمندان ساکن در سرای سالمندان و سالمندان ساکن در خانواده رابطه وجود دارد.
The purpose of this research is a comparative study of quality of life among elderly living in nursing home and elderly living in families in Uremia in 1394. The research method is causal-comparative survey (retrospective). The statistical society consisted of all men and women aged over 65 living in nursing homes and living in their families in Uremiathat according to census in 1385, the number of men over 65 years is 23207, the population of women was 22671 and the total of them were 45,878. According to Morgan, sample size is 380 and method of sampling is random sampling. The results show that, in general the quality of life for the majority of respondents (72/6 %) is in good level. The most important results also show that: There isno difference between the quality of life of elderly people living in nursing homes and living in families. Also, there is a difference between quality of communication between the elderly living in nursing homes and elderly living in families. And there is a difference between personality characteristics of the elderly living in nursing homes and elderly living in families. Moreover, there is a difference between dimensions of quality of communication and quality of life between elderly living in nursing homes and elderly in the family, and finallythere is a difference between dimensions of personality characteristics of elderly living in nursing homes and elderly living in families.
اتکینسون، ری؛ و دیگران. (1378). زمینه روان‌شناسی. (جلد 2)، ترجمه: م، ن، براهنی و دیگران، تهران: انتشارات رشد، چاپ هشتم.
جعفرزاده، ح. (1384). بررسی وضعیت مراقبتی و بهداشتی سالمندان کمتوان ساکن در منطقه 13 شهرداری تهران و مشکلات مراقبین آنها. دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی گروه پرستاری، صص 16-8.
جغتایی، م، ت؛ نجاتی و دیگری. (1385). بررسی وضعیت سلامت سالمندان در شهرستان کاشان. مجله سالمندی ایران فصلنامه مرکز تحقیقات سالمندی ایران. سال اول، شماره 1، صص 10-3.
حقشناس، ح. (1388). روانشناسیشخصیت. شیراز: انتشارات دانشگاه علوم پزشکی شیراز. چاپ اول.
ریتزر، ج. (1374). نظریه جامعهشناسی در دوران معاصر. ترجمه: م، ثلاثی. تهران: انتشارات علمی.
شاملو، س. (1378). بهداشت روانی. تهران: انتشارات رشد. چاپ 13.
شاملو، س. (1382). مکاتب و نظریه‌ها در روان‌شناسی شخصیت. تهران: انتشارات رشد. چاپ هفتم.
فرهنگی، ع، ا. (1387). ارتباطات انسانی. (جلد اول)، تهران: انتشارات رسا. چاپ چهاردهم.
فرهنگی، ع، ا. (1384). مبانی ارتباطات انسانی. (جلد اول)، تهران: انتشارات رسا. چاپ هشتم.
مرکز آمار ایران، نتایج سرشماری عمومی نفوس و مسکن. سازمان مدیریت و برنامهریزی کشور.
مختاری، م؛ و دیگری. (1389) جامعهشناسی کیفیتزندگی. تهران: انتشارات جامعهشناسان.
Bengston, V, et al. (1996). Paradoxes of families & Ageing. In R.H. Binstock et al, Hard Bookof Aging & The Social Sciences. New Yoek: Academic Press.
Joseph A, devito. (1980). The Interpersonal communication Book. Second Ed, New York: Harper & Row, Publishers, P.p: 39-40.
Madrid, Spain, April. (2002). Active aging, a policy frarne work, world health organization. a contribution of the WHO to second united nations woelds assembly an aging.
Poursharify H, Mehryar AH. [Clinical psychology]. 1st ed. Tehran: Sanjesh; (2004): 159. (Persian).
Poursharify H, Mehryar AH. [Clinical psychology]. 1st ed. Tehran: Sanjesh; (2004): 159. (Persian).
schafer, R. (1959). Generative Empathy in the Treatment Situation, psychanaly tic ouart. Vol. 28, P.p:342-373.
Wish, B., N. (1986). Are we really measuring the quality of life? Well-being has subjective dimensions, as well as objective ones, American Journal of Economics and Sociology. 43, P.p: 93-99.
