اثربخشی برنامه آموزش خلاقیت پریز برتعاملات اجتماعی و سازگاری اجتماعی دانشآموزان
محورهای موضوعی : زن و خانواده
اکرم جعفرزاده قدیمی
1
,
پرویز عبدالتاجدینی
2
,
سید داود حسینی نسب
3
1 - دانشجوی دکترای روانشناسی تربیتی، واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز، ایران
2 - استادیار گروه روان شناسی تربیتی، واحد سراب، دانشگاه آزاد اسلامی، سراب، ایران(نویسنده مسئول) tajeddini@iausa.ac.ir
3 - استاد گروه روان شناسی، واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز، ایران
کلید واژه: سازگاری اجتماعی, تعاملات اجتماعی, برنامه آموزش خلاقیت پریز,
چکیده مقاله :
پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی برنامه آموزش خلاقیت پریز بر تعاملات اجتماعی و سازگاری اجتماعی دانش آموزان دوره اول متوسطه شبستر در سال تحصیلی 98-97 با روشپژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیشآزمون و پس آزمون با گروه کنترل انجام گرفت. جامعه آماری پژوهش را کلیه دانش آموزان دختر دوره اول متوسطه شبستر به تعداد 1524 نفر تشکیل دادند که از بین آنها نمونه ای به تعداد 30 نفر از دانشآموزان پایه هشتم با روش نمونه گیری در دسترس بر اساس ملاک ورود که کسب پایین ترین نمره در پرسشنامه ها بود انتخاب و به صورت تصادفی، 15 نفر در گروه آزمایش و 15 نفر در گروه کنترل جای گرفتند. سپس برنامه آموزش خلاقیت پریز طی 8 جلسه به گروه آزمایش ارائه گردید. پس از اتمام آموزش، دوباره پرسشنامه ها توسط گروه آزمایش و کنترل تکمیل شد. ابزار پژوهش، پرسشنامه سازگاری فردی- اجتماعی کالیفرنیا(1953) و تعاملات اجتماعی صادق پور و رمضان نژاد (1395) بود. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون تحلیل کوواریانس چند متغیره و نرم افزار spss24 استفاده شد. نتایج نشان داد میانگین تعاملات اجتماعی و سازگاری اجتماعی در گروه آزمایش، پس از آموزش به طور معنی داری افزایش یافته است و در نمرات پس آزمون تعاملات اجتماعی و سازگاری اجتماعی گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل، تفاوت معناداری وجود دارد. بنابراین می توان گفت برنامه آموزش خلاقیت پریز بر ارتقاء تعاملات اجتماعی و سازگاری اجتماعی دانشآموزاندختر تأثیر داشته است(05/0p <).
The present research aimed to investigate the effectiveness of the PRIZ creativity training program on social interactions and social adjustment of first-year high school students of Shabestar in the academic year of 2018-2019 with a Semi-experimental research method in the pre-test and post-test design with the control group. The statistical population included all first-year high school female students of Shabestar (n=1524), among whom used convenience sampling to select 30 eighth-grade students based the inclusion criterion was obtaining the lowest score in questionnaires Selected and randomly assigned them to the experimental (n=15) and control (n=15) groups. Then, the PRIZ creativity training program was presented to the experimental group in 8 sessions. At the end of the training, the experimental and control groups completed the questionnaires again. The research instruments were the individual-social adjustment (California, 1953) and social interactions (Sadeghpour & Ramezannejad, 2016) questionnaires. Multivariate analysis of covariance (MANCOVA) and SPSS version 24 software were used to analyze the data. The results showed that the experimental group's mean of social interactions and social adjustment increased significantly after training. There was a significant difference in the post-test scores of social interactions and social adjustment in the experimental group compared to the control group. Therefore, the PRIZ creativity training program promotes female students' social interactions and social adjustment
