اثربخشی آموزش مهارت‌های ارتباطی بر میزان رضایت زناشویی و کاهش تعارضات زناشویی دانشجویان زن دانشگاه علوم پزشکی

محورهای موضوعی : زن و خانواده

مینا آذرنیک ¹ , امین رفیعی پور ² , محمد حاتمی ³ , مهساسادات موسوی ⁴

1 - گروه روانشناسی سلامت ،واحد بین المللی کیش ،دانشگاه آزاد اسلامی ،جزیره کیش ، ایران.
2 - استادیار ، گروه روانشناسی ، دانشکده روانشناسی ، دانشگاه پیام نور ، تهران ، ایران ( نویسنده مسئول ) [e-mail]. ir
3 - دانشیار ، گروه روانشناسی بالینی ، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی ، دانشگاه خوارزمی ، تهران ، ایران
4 - استادیار ، گروه مامایی و بهداشت باروری ، مرکز تحقیقات سلامت جامعه ، واحد اصفهان (خوراسگان ) ، دانشگاه آزاد اسلامی ، اصفهان ، ایران.

تاریخ دریافت : 1399/11/26 تاریخ پذیرش : 1400/02/27 تاریخ انتشار : 1400/12/01

کلید واژه: رضایت زناشویی, تعارضات زناشویی, واژه‌های کلیدی: مهارت‌های ارتباطی,

چکیده مقاله :

رضایت زوجین از عوامل اساسی تعیین کیفیت زندگی مشترک و نحوه حل تعارضات زناشویی است، بااین‌حال در ارتباط با سایر سازه‌های مؤثر کمتر مورد توجه قرار گرفته است. هدف از این پژوهش تعیین اثربخشی آموزش مهارت‌های ارتباطی بر رضایت زناشویی و کاهش تعارضات زناشویی دانشجویان زن دانشگاه علوم پزشکی اصفهان بود. روش پژوهش نیمه آزمایشی با پیش‌آزمون-پس‌آزمون و دوره پیگیری با گروه گواه بود. جامعه آماری کلیه دانشجویان زن متأهل دانشگاه علوم پزشکی 25 تا 40 ساله بودند که از بین آنها تعداد 45 نفر به شیوه نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند و به‌صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه قرار گرفتند. با استفاده از پرسشنامه‌های رضایت زناشویی اینریچ و تعارضات زناشویی ثنایی داده‌های پیش‌آزمون، پس‌آزمون و پیگیری برای هر مشارکت‌کننده به دست آمد. گروه آزمایش به مدت ده جلسه و هفته‌ای دو بار تحت آموزش مبتنی بر مهارت‌های ارتباطی قرار گرفتند و گروه گواه هیچ مداخله‌ای دریافت نکردند. برای تجزیه‌وتحلیل داده‌ها، از تحلیل واریانس مکرر و نرم‌افزار SPSS-23 استفاده شد. نتایج تحلیل داده‌ها نشان داد میزان رضایت زناشویی در گروه آزمایش، میانگین (انحراف معیار) رضایت زناشویی از (76/8)20/126 در قبل از مداخله به (47/9) 60/155 بعد از مداخله و به (26/9) 60/162 در مرحله پیگیری افزایش یافت، همچنین در گروه گواه، میانگین (انحراف معیار) رضایت زناشویی زنان از (64/10) 26/126 در قبل از مداخله به (89/10) 46/124 بعد از مداخله و به (74/8) 40/121 در دوره پیگیری کاهش یافت (01/0P<). تفاوت گروه آزمایش در هر سه مرحله از نظر آماری معنادار بود، بجز مرحله پس‌آزمون و پیگیری که این تفاوت از نظر آماری معنادار نبود (01/0>P). همچنین در زمینهٔ تعارضات زناشویی در گروه آزمایش، میانگین (انحراف معیار) از (86/5)06/136 در قبل از مداخله به (17/6) 86/110 بعد از مداخله و به (5) 102 در مرحله پیگیری کاهش یافت. همچنین در گروه گواه، میانگین (انحراف معیار) تعارض زناشویی زنان از (83/4) 33/137 در قبل از مداخله به (53/4) 46/135 بعد از مداخله و به (70/6) 60/134 در مرحله پیگیری کاهش یافت، که این تفاوت از نظر آماری معنادار بود (01/0P<). این مطالعه نشان داد آموزش مهارت‌های ارتباطی توانسته منجر به کاهش تعارضات زناشویی و افزایش سطح رضایت زناشویی زنان در مراحل پس‌آزمون و پیگیری شود.

چکیده انگلیسی:

AbstractCouples' satisfaction is one of the main factors in determining the Of the mutual life and solving of marital conflict resolution, however, in relation to other effective structures, it is less considered. The aim of this study was to determine the effectiveness of communication skills training on marital satisfaction and Reducing of the marital conflict in female students of the University of Medical Sciences. The research method was quasi experimental with pre-test-post-test design including  a control group  . The statistical population of the study Consisted of  the total number of female students of the University of Medical Sciences 25-40 years old, from which 30 women were selected by convenience sampling method and were randomly divided into experimental and control groups. Pre-test, post-test and follow-up data were obtained for each participant using Inrich Marital Satisfaction and Sanaei,s Marital Conflict Questionnaires. The experimental group underwent communication skills training for ten sessions twice a week and the control group did not receive any intervention. Data were analyzed by Repetead measure ANOVA with SPSS software version 23, In the experimental group, the mean (standard deviation) of marital satisfaction increased from 126.20 (8.76) before the intervention to 155.60 (9.47) after the intervention and to 162.60 (9.26) in the follow-up. Follow-up increased, also in the control group, the mean (standard deviation) of women's marital satisfaction increased from 126.26 (10.64) before the intervention to 12.446 (10.89) after the intervention and to (84.8) 121/40 decreased during the follow-up(P<0.01). The difference in the experimental group in all three stages was statistically significant, except for the post-test and follow-up, which was not statistically significant (P <0.01). In the experimental group, the mean (standard deviation) of marital conflict decreased from 136.06 (5.86) before the intervention to 110.86 (6.17) after the intervention and to 102 (5) in the follow-up. Also in the control group, the mean (standard deviation) of female marital conflict from 137.33 (4.83) before the reduce to to 135.46 (4.53) after the intervention and decreased to 134.60 (6.70) in the Follow-up, which was statistically significant (P<0.01). The study showed that communication skills training could reduce marital conflict and increase the level of marital satisfaction of women in the post-test and follow-up stages.