اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر اختلال بدشکلی بدن و وزن زنان دارای اضافه وزن
محورهای موضوعی : زن و خانوادهسحر اشرفی 1 , عبدالمجید بحرینیان 2 , کبری حاجی علیزاده 3 , علی دلاور 4
1 - دکتری روانشناسی عمومی، گروه روانشناسی، واحد بندرعباس ، دانشگاه آزاد اسلامی، بندرعباس، ایران
2 - استاد گروه روانشناسی بالینی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران (نویسنده مسئول) majid.bahrainian@gmail.com
3 - دانشیار گروه روانشناسی، واحد بندرعباس، دانشگاه آزاد اسلامی، بندرعباس، ایران
4 - استاد گروه روانشناسی، دانشگاه علامه طباطبائی، تهران، ایران
کلید واژه: وزن بدن, اضافه وزن, درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد, اختلال بدشکلی بدن,
چکیده مقاله :
هدف پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر اختلال بدشکلی بدن و وزن زنان دارای اضافه وزن بود. روش این پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه گواه است. نمونه مورد پژوهش شامل 40 نفر از زنان دارای اضافه وزن با شاخص توده بدنی بزرگتر از 30 در شهر تهران که به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه قرار گرفتند. ابزار اندازه گیری پژوهش پرسشنامه مقیاس بدشکلی بدن یل و براون بود. جلسات درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد به صورت گروهی و در 8 جلسه 60 دقیقه ای و یک جلسه در هفته برگزار شد. در این مدت گروه گواه هیچگونه مداخله درمانی را دریافت نکردند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش تحلیل کوواریانس و از نرم افزار 25.SPSS در سطح معناداری 05/0 استفاده شد. نتایج نشان داد درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر اختلال بدشکلی بدن (001/0>P) و وزن (001/0>P) در زنان دارای اضافه وزن اثرگذار بوده است. به طور کلی نتایج حاکی از تأثیر معنادار یک دوره درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر متغیرهای اختلال بدشکلی بدن و کاهش وزن در زنان دارای اضافه وزن بود و می توان از این روش برای درمان عصبی افراد دارای اضافه وزن استفاده کرد.
The purpose of the present study was to evaluate the effectiveness of acceptance and commitment therapy on Body Dysmorphic Disorder and Weight of overweight women. The method of this study was quasi-experimental with pre-test and post-test with control group. The statistical population of the study consisted of all overweight women with BMI greater than 30 in Tehran who referred to psychiatric centers in order to receive psychological treatment. The sample consisted of 40 statistical Population who were selected by convenience sampling method and were randomly divided into experimental and control groups. The research instrument was Yale and add date body deformity scale questionnaire. Acceptance and commitment therapy sessions were conducted in a group in 8 sessions of 60 minutes and one session per week. The control group received no treatment during this period. Covariance analysis was used for data analysis and SPSS.25 software was used at the significant level of 0.05. Findings showed that acceptance and commitment therapy was effective on Body Dysmorphic Disorder (P<0.001) and Weight (P<0.001) in overweight women. In general, the results indicated a significant effect of a course of acceptance and commitment therapy on the variables of body deformity disorder and weight loss in overweight women, and this method can be used for the neurological treatment of overweight people.
