رضایت از زندگی و کیفیت زندگی در فرزندان طلاق
محورهای موضوعی : فصلنامه مهارت های روانشناسی تربیتی
احمد اسمعلی
1
(دکتری روانشناسی عمومی، استادیار گروه روانشناسی دانشگاه مراغه)
لیلا راستگار
2
(کارشناس ارشد روانشناسی بالینی کودک و نوجوان، دانشگاه تبریز)
علی افشاری
3
(دکتری روانشناسی ، استادیار گروه روانشناسی دانشگاه مراغه)
کلید واژه: کیفیت زندگی, رضایت از زندگی, طلاق,
چکیده مقاله :
پژوهش حاضر به بررسی رضایت از زندگی و کیفیت زندگی در فرزندان طلاق می پردازد. جامعه آماری پژوهش حاضر، کلیه دانش آموزان شهر تبریز بود. نمونه مورد مطالعه شامل40 نفر دانش آموز بود که 20 نفر از آنها با والدین خود زندگی می کردند و والدین 20 نفر دیگر آنها طلاق گرفته بودند. آنها به روش نمونه گیری خوشه ای تصادفی انتخاب شدند. طرح تحقیق پژوهش حاضر علی مقایسه ای و ابزارهای مورد استفاده در این پژوهش، پرسشنامه جمعیت شناختی، رضایت از زندگی داینر و همکاران و مقیاس کوتاه کیفیت زندگی سازمان جهانی بهداشت بود که توسط دانش آموزان تکمیل گردید. به منظور تجزیه و تحلیل اطلاعات حاصل از پژوهش، از روش تحلیل واریانس یک طرفه استفاده شد. نتایج حاصله از تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد که در متغیرهای رضایت اززندگی و کیفیت زندگی بین فرزندانی که والدین آنها از هم طلاق گرفتند و فرزندانی که با والدین خود زندگی می کنند، تفاوت معنی داری وجود دارد.
This research studies life satisfaction and quality of life in children's divorces. The study statistical universe was all students in Tabriz. The sample was comprised of 40 students that 20 of them lived with their parents and 20 others were divorced from their parents. They were selected by cluster random sampling. The research design of this study was causal-comparative and tools used in this study was a demographic questionnaire, life satisfaction and quality of life that were completed by students. In order to analyze the data from the study was used one-way analysis of variance. The results of the analysis showed that there is a significant difference between life satisfaction and quality of life in children whose parents divorce and their children who live with their parents.
_||_
