بررسی اثربخشی خانواده درمانی مبتنی بر دلبستگی(ABFT) بر نگرش فرزند نسبت به مادر و شادکامی در نوجوانان تک والد (مادر)
محورهای موضوعی : فصلنامه مهارت های روانشناسی تربیتیفهیمه السادات هاشمی 1 , فاطمه ذیگلری 2
1 - کارشناس ارشد روانشناسی تربیتی، واحد مبارکه، دانشگاه آزاد اسلامی، اصفهان، ایران
2 - استادیار گروه روانشناسی، واحد اصفهان، دانشگاه آزاد اسلامی، اصفهان، ایران
کلید واژه: شادکامی, نگرش فرزند نسبت به مادر, خانواده درمانی مبتنی بر دلبستگی(ABFT),
چکیده مقاله :
هدف: هدف پژوهش از حاضر بررسی اثربخشی خانواده درمانی مبتنی بر دلبستگی(ABFT ) بر نگرش فرزند نسبت به مادر و شادکامی در نوجوانان تک والد (مادر) انجام شده است. روش: پژوهش نیمهتجربی از نوع پیشآزمون - پسآزمون و با گروه گواه بود. جامعهآماری پژوهش حاضر تمامی نوجوان تک والد(مادر) مراجعه کننده به کلینیکهای شهر اصفهان 1401بوده است. روش نمونهگیری به صورت در دسترس بود، و ۳۰ نفر نمونه در دو گروه آزمایش (۱۵) و گروه گواه (۱۵) به صورت تصادفی گمارده شدند. ابزارهای مورد استفاده در این پژوهش، مقیاس نگرش فرزند نسبت به مادر هودسن (1985) و مقیاس شادکامی آکسفورد (1989) بود. نوجوانان در گروه آزمایش در 10 جلسه 60 دقیقه آموزش دیدند. در این تحقیق به منظور تجزیه و تحلیل دادههای به دست آمده، براساس آمار توصیفی (میانگین و انحراف معیار) و استنباطی (آمار استنباطی (کوواریانس) از نرم افزار SPSS استفاده گردید. یافتهها: تحلیل دادهها نشان داد که در مرحله پس آزمون بین میانگین نمره شادکامی در افراد دو گروه تفاوت معناداری وجود دارد (001/0=P؛ 870/0=F). و همچنین، نمره نگرش فرزند نسبت به مادر و ابعاد آن در افراد دو گروه تفاوت معناداری وجود داشت (001/0=P؛ 620/0=F). نتیجهگیری: بنابراین نتیجهگیری میشود با خانواده درمانی مبتنی بر دلبستگی(ABFT) می-توان نگرش فرزند نسبت به مادر و شادکامی در نوجوانان تک والد (مادر) را بهبود بخشید.
Purpose: The purpose of this research is to investigate the effectiveness of attachment-based family therapy (ABFT) on the child's attitude towards the mother and happiness in single-parent (mother) adolescents. Method: It was a semi-experimental research of pre-test-post-test type and with control group. The statistical population of the present study was all single parent (mother) teenagers who referred to the clinics of Isfahan city in 1401. The sampling method was available, and 30 samples were randomly assigned to two experimental groups (15) and control group (15). The tools used in this research were Hodson's Child Attitude Scale (1985) and Oxford Happiness Scale (1989). Teenagers in the experimental group were trained in 10 sessions of 60 minutes. In this research, in order to analyze the obtained data, based on descriptive statistics (mean and standard deviation) and inferential statistics (inferential statistics (covariance), SPSS software was used. Findings: The data analysis showed that In the post-test stage, there is a significant difference between the average score of happiness in the two groups (P=0.001; F=0.870). Also, there was a significant difference in the score of the child's attitude towards the mother and its dimensions in the two groups. (P=0.001; F=0.620). Conclusion: Therefore, it can be concluded that with attachment-based family therapy (ABFT), the child's attitude towards the mother and happiness in single-parent teenagers (mother ) improved.
_||_