بررسی نقش سرمایه اجتماعی بر بهبود عملکرد شرکت های تولیدی (مطالعه موردی صنایع شوینده، آرایشی و بهداشتی)
محورهای موضوعی : مدیریت
حمید رضا دودانگه
1
(
کارشناس ارشد مدیریت اجرایی، موسسه آموزش عالی فارابی، تهران، ایران (عهده¬دار مکاتبات)
)
صفر فضلی
2
(
استادیار دانشکده علوم اجتماعی، دانشگاه بین المللی امام خمینی، قزوین، ایران
)
کلید واژه: بعد ساختاری, بعد شناختی, بعد ارتباطی, عملکرد, : سرمایه اجتماعی, شرکت های تولیدی,
چکیده مقاله :
یکی از قابلیت های مهم در هر سازمانی که می تواند به سازمان ها در بهبود عملکرد و بهره وری کمک کند سرمایه اجتماعی است. از این رو هدف این تحقیق بررسی نقش سرمایه اجتماعی در بهبود عملکرد صنایع تولیدی است. در این تحقیق برای سنجش سرمایه اجتماعی از مدل ناهاپیت و گوشال استفاده گردید. برای گردآوری داده های پژوهش آن از پرسشنامه استاندارد آنیدرو کریشنا و الیزابت شرودر که توسط بانک جهانی منتشر گردیده و با توجه به ساختار سازمانی و فرهنگی سازمان های ایرانی اصلاح شده، مورد استفاده قرار گرفت و روایی آن نیز بر اساس نظر خبرگان تأیید شد. پایایی این پرسشنامه به وسیله ضریب آلفای کرنباخ مورد تأیید قرار گرفت. برای سنجش سرمایه اجتماعی 1100 پرسشنامه در دو مرحله در 11 کارخانه فعال در صنایع شوینده، آرایشی و بهداشتی با جامعه آماری 1668 نفر توزیع شد که از این تعداد 647 پرسشنامه جمع آوری گردید. برای بررسی عملکرد، هفت شاخص مالی و غیر مالی تعیین و سپس همسان سازی گردید. روش تحقیق، توصیفی و تحلیلی و جامعه آماری این تحقیق نیز مدیران میانی، کارمندان و کارگران شرکت های مورد مطالعه بودند. با توجه به این که تحقیق از نوع همبستگی بوده، جهت تجزیه و تحلیل آماری از ضریب همبستگی اسپیرمن استفاده شـد. نتایج حاصل از این تحقیق نشـان داد که در این یازده شرکت بین سرمایه اجتماعی و برخی از شاخص های عملکردشان رابطه مثبت و معنی داری وجود دارد. به عبارت واضح تر، با افزایش سرمایه اجتماعی برخی از شاخص های عملکرد بهبود یافته است.
One of the significant capabilities of any organization that can contribute to performance improvement and productivity is social capital. The current study, therefore, aims to investigate the effects of social capital on performance improvement in manufacturing industries. In this study the model of Nahapit and Goshal was applied to measure the social capital. To collect data Anidro Krishna standard questionnaire, which is published by the World Bank, was employed, and revised to adapt to cultural and organizational structure of Iran institutions. In addition its validity was confirmed by some experts. The output was confirmed by Cranach's coefficient alpha. To measure social capital, 1100 questionnaires were distributed among 1668 workers in 11 factories producing Detergent, Hygienic and Cosmetic products, from which 647 were collected. To investigate performance, 7 financial and non-financial indexes were selected and then homogenized. The research method was descriptive and analytical. In addition, interviewees were middle-level managers, office workers and factory workers. Spearman correlation coefficient was employed to conduct statistical analysis of the data as the design of the study was correlation. The results show that in these eleven companies, there is a significant relationship between social capital and some indexes of their performance. In other words, some indicators of performance are improved through increasing social capital.
