نقش تعدیلگری انعطاف پذیری زنجیره تأمین بر رابطه بین عدم اطمینان محیطی و ریسک زنجیره تأمین با رویکرد کاهش ریسک زنجیره تأمین

محورهای موضوعی : آلودگی هوا

فهیمه صفی خانی ¹ (استادیار، گروه حسابداری، واحد قزوین، دانشگاه آزاد اسلامی، قزوین، ایران)
محمدرضا صفی خانی ² (دانشجو دکتری، گروه مهندسی صنایع، واحد نور، دانشگاه آزاد اسلامی، نور، ایران)
رضا احتشام راثی ³ (استادیار ، گروه مدیریت صنعتی، واحد قزوین، دانشگاه آزاد اسلامی، قزوین، ایران)

تاریخ دریافت : 1400/06/04 تاریخ پذیرش : 1400/09/03 تاریخ انتشار : 1401/03/01

کلید واژه: عدم قطعیت محیطی, زنجیره تأمین, ریسک زنجیره تأمین, انعطاف پذیری زنجیره تأمین,

چکیده مقاله :

هدف این مطالعه بررسی روابط عدم قطعیت محیطی و ریسک های زنجیره تأمین و تأثیر تعدیل کننده انعطاف پذیری زنجیره تأمین در کاهش ریسک زنجیره تأمین است. با استفاده از داده های شرکت نستله، مدل معادلات ساختاری روابط عدم قطعیت محیطی و ریسک های زنجیره تأمین و تأثیر تعدیل کننده انعطاف پذیری زنجیره تأمین را بررسی می کنیم. انواع مناسب انعطاف پذیری را برای کاهش سه جنبه از ریسک زنجیره عرضه شامل؛ ریسک فرایند تولید، ریسک تحویل و ریسک تأمین را شناسایی می نماییم. تحقیقات تجربی ما نشان می دهد عدم قطعیت در زنجیره تأمین منجر به افزایش ریسک فرایند تولید و تحویل می شود و در موارد نامعلوم، انعطاف پذیری تأمین و تولید به کاهش ریسک های فرایند تأمین و تولید کمک نمی کند. با این حال، نتایج ما نیز نشان می دهد که در بازارهای نوظهور مانند ایران که در آن ساختار لجستیک کمتر توسعه یافته است، قابلیت های داخلی به تنهایی نمی توانند در کاهش ریسک عرضه زنجیره تأمین کافی باشد. یافته های ما نه تنها به پر کردن برخی از شکاف ها در مقالات مدیریت ریسک زنجیره عرضه کمک می کند، بلکه به مدیران و محققان در درک بهتر انواع انعطاف پذیری که می تواند ریسک زنجیره عرضه را در محیط های مختلف کسب و کار کاهش دهد، کمک کند.

چکیده انگلیسی:

This study aims at understanding the antecedents of supply chain operational risk faced by firms and the conditions under which such risks can be mitigated. Using structural equation modeling, we investigate the relationships between environmental uncertainty and supply chain risk and the moderating effect of supply chain flexibility. We identify appropriate types of flexibility to mitigate the three major aspects of supply chain risk: supply risk, manufacturing process risk and delivery risk. Our empirical investigation reveals that uncertainty in the supply chain leads to don’t be high supply chain risk; and in uncertain environments, supply and manufacturing flexibility dont help in reducing the supply and manufacturing process risks respectively. However, our results also indicate that, in emerging markets such as iran where logistic infrastructure is less developed, internal capabilities alone may not be sufficient in reducing supply understanding of the types of flexibility that can mitigate supply chain risk in different business environments.chain delivery risk. Our findings not only contribute towards filling certain gaps in the supply chain risk management literature, but also provide practicing managers and researchers a better .