نقش تعدیلگری انعطاف پذیری زنجیره تأمین بر رابطه بین عدم اطمینان محیطی و ریسک زنجیره تأمین با رویکرد کاهش ریسک زنجیره تأمین
الموضوعات :
فهیمه صفی خانی
1
(
استادیار، گروه حسابداری، واحد قزوین، دانشگاه آزاد اسلامی، قزوین، ایران
)
محمدرضا صفی خانی
2
(
دانشجو دکتری، گروه مهندسی صنایع، واحد نور، دانشگاه آزاد اسلامی، نور، ایران
)
رضا احتشام راثی
3
(
استادیار ، گروه مدیریت صنعتی، واحد قزوین، دانشگاه آزاد اسلامی، قزوین، ایران
)
الکلمات المفتاحية: عدم قطعیت محیطی, زنجیره تأمین, ریسک زنجیره تأمین, انعطاف پذیری زنجیره تأمین,
ملخص المقالة :
هدف این مطالعه بررسی روابط عدم قطعیت محیطی و ریسک های زنجیره تأمین و تأثیر تعدیل کننده انعطاف پذیری زنجیره تأمین در کاهش ریسک زنجیره تأمین است. با استفاده از داده های شرکت نستله، مدل معادلات ساختاری روابط عدم قطعیت محیطی و ریسک های زنجیره تأمین و تأثیر تعدیل کننده انعطاف پذیری زنجیره تأمین را بررسی می کنیم. انواع مناسب انعطاف پذیری را برای کاهش سه جنبه از ریسک زنجیره عرضه شامل؛ ریسک فرایند تولید، ریسک تحویل و ریسک تأمین را شناسایی می نماییم. تحقیقات تجربی ما نشان می دهد عدم قطعیت در زنجیره تأمین منجر به افزایش ریسک فرایند تولید و تحویل می شود و در موارد نامعلوم، انعطاف پذیری تأمین و تولید به کاهش ریسک های فرایند تأمین و تولید کمک نمی کند. با این حال، نتایج ما نیز نشان می دهد که در بازارهای نوظهور مانند ایران که در آن ساختار لجستیک کمتر توسعه یافته است، قابلیت های داخلی به تنهایی نمی توانند در کاهش ریسک عرضه زنجیره تأمین کافی باشد. یافته های ما نه تنها به پر کردن برخی از شکاف ها در مقالات مدیریت ریسک زنجیره عرضه کمک می کند، بلکه به مدیران و محققان در درک بهتر انواع انعطاف پذیری که می تواند ریسک زنجیره عرضه را در محیط های مختلف کسب و کار کاهش دهد، کمک کند.
_||_
