بررسی موانع جامعهشناختی رقابت سیاسی در جمهوری اسلامی ایران با تأکید بر ضعف ساختار حزبی
محورهای موضوعی : مجله پژوهش های سیاسی و بین المللیمحمد آقا علیخانی 1 , اصغر پرتوی 2 , مهدی ذاکریان 3
1 - دانشجوی دکتری جامعه شناسی سیاسی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
2 - استادیار گروه علوم سیاسی، دانشکده علوم انسانی، واحد زنجان، دانشگاه آزاد اسلامی، زنجان، ایران: نویسنده مسئول
3 - دانشیار روابط بینالملل، دانشکده الهیات، حقوق و علوم سیاسی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
کلید واژه: انتخابات, سیاسی, رقابت, حزب,
چکیده مقاله :
جمهوری اسلامی از ابتدا با تکیه بر پارامترهای نظامسازی دموکراتیک؛ با برگزاری رفراندوم شکل گرفت و پس از آن نیز با برگزاری انتخابات در طول این سال ها با سلایق مختلف نشان داد که ملاک حاکمیت در جمهوری اسلامی رأی مردم است. نگارندهی مقاله هدف خود را بر این موضوع گذارده و به بررسی موضوع پرداخته؛ موضوعی که جوانب آن در باب انتخابات را در خود جای دهد. بهترین واژه در این زمینه رقابت سیاسی بوده که اخیرا بهخوبی خود را در تمامی انتخابات نشان داده، ولی نتوانسته است جایگاه قانونی مشخصی را در قوانین از خود بهجای بگذارد. سؤال اصلی بر این پایه است که مهمترین موانع جامعهشناختی رقابت سیاسی در ایران کداماند؟ روش تحقیق در این پژوهش توصیفی- تحلیلی و یافتهها نشاندهنده آن است، علاوه بر موانع ساختاری، ویژگیهای جامعهشناختی چون ویژگیهای تاریخی، نبود فرهنگ سیاسی، نبود رقابت سیاسی، نبود تحزبگرایی ازجمله مهمترین آن است.
The Islamic Republic of Iran was formed by holding a referendum based on parameters of democratic systematization and then afterward during all these years by holding different elections with various tastes it has proved that the criterion of sovereignty in the Islamic Republic of Iran is people’s vote. The researcher’s purpose is to study this topic which includes different aspects of the election. The best term in this field was a political competition that has shown itself in all recent elections, but it hasn’t been able to find its certain legal place among the laws. The main question is based on what the most important sociological obstacles of political competitions are in Iran. This is a descriptive-analytical study, and its results showed that in addition to structural obstacles, sociological features such as historical features, lack of political culture, lack of political competition, and lack of partisanship are among the most significant characteristics.
_||_