سیاست جنایی پیشگیرانه ایران در پرتو حقوق حداقلی انسان ها
محورهای موضوعی : مجله پژوهش های سیاسی و بین المللیپیمان همایی چراغی 1 , حسین حبیبی تبار 2 , محمود قیوم زاده 3
1 - دانشجوی دکترای حقوق جزا و جرم شناسی، واحد ساوه، دانشگاه آزاد اسلامی، ساوه، ایران
2 - استادیار الهیات و فقه و مبانی حقوق، واحد ساوه، دانشگاه آزاد اسلامی، ساوه، ایران: نویسنده مسئول
3 - استاد الهیات و فقه و مبانی حقوق، واحد ساوه، دانشگاه آزاد اسلامی، ساوه، ایران
کلید واژه: سیاست جنایی, کرامت انسانی, حقوق ذاتی,
چکیده مقاله :
هدف از پژوهش حاضر بررسی افزایش بزهکاری با فقدان حقوق حداقلی انسانها می باشد که در دین مبین اسلام مورد تاکید واقع شده است. نگارندگان در این مقاله درصددند تا با تکیه بر اصل حقوق حداقلی انسان ها به این سوال پاسخ دهند که آیا سیاست جنایی پیشگیرانه ایران توانسته است حقوق اولیه افراد را فراهم نماید که در این راستا فرضیه پژوهش حاضر هر چند حقوق اولیه افراد را در قالب معیارهای حداقلی کرامت انسانی در قوانین مدون مورد تاکید قرار داده است. ولیکن قوه مجریه در اجرای این اصل و در عمل دچار چالش شده و نتوانسته است حقوق اولیه انسان ها را متناسب با شاخص های حقوق حداقلی محقق سازد که متناسب با فقدان این حقوق، جرایم متنوعی در رفتار انسان ها نمایان می شود. لذا روش تحقیق در مقاله حاضر به روش کتابخانه ای- اسنادی و از نوع توصیفی- تحلیلی می باشد.
The research aims to investigate the increase in crime with the lack of minimum human rights, which is emphasized in the religion of Islam. In this article, the authors are seeking to answer the question of whether Iran's preventive criminal policy has been able to provide the basic rights of people by relying on the principle of minimum human rights. Human dignity is emphasized in written laws. However, the executive branch has been challenged in the implementation of this principle and practice and has not been able to realize the basic rights of human beings according to the indicators of minimum rights. Due to the lack of these rights, various crimes appear in human behavior. Therefore, the research method in this article is library-documentary and descriptive-analytical.
_||_
