نقش قدرت و گفتمان سیاست خارجی در عصر کرونایی و پساکرونایی (مطالعه موردی چین)
محورهای موضوعی : مجله پژوهش های سیاسی و بین المللیخسرو رضازاده 1 , محمدرضا تاجیک 2 , علی اشرف نظری 3
1 - دانشجوی دکتری علوم سیاسی، گروه علوم سیاسی، دانشکده حقوق، الهیات و علوم سیاسی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاداسلامی، تهران، ایران
2 - دانشیار گروه علوم سیاسی و روابط بین الملل، دانشگاه شهید بهشتی تهران، تهران، ایران: نویسنده مسئول
3 - دانشیار گروه علوم سیاسی، دانشکده حقوق و علوم سیاسی، دانشگاه تهران، تهران، ایران
کلید واژه: گفتمان, سیاست خارجی, چین, قدرت, میشل فوکو, ویروس کرونا,
چکیده مقاله :
با توجه به پدیدهی اخیر، پاندمی ویروس کرونا در جهان و تأثیرات آن بر سیاست خارجی هر نظام سیاسی، این مقاله با برگرفتن ایده از رسالهی اصلی تحت عنوان قدرت مولد فوکویی از منظر گفتمان و نقش آن بر سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران در این مقام است که دو مفهوم استراتژیک قدرت و گفتمان در سیاست خارجی نظام سیاسی چین مورد واکاوی قرار دهد. بررسی نقش قدرت و گفتمان سیاست خارجی در عصر کرونایی و پساکرونایی (مطالعه موردی: کشور چین) می باشد. پژوهش حاضر به روش توصیفی-تحلیلی و در صدد پاسخگویی به این پرسش است که سیاست خارجی کشورجمهوری خلق چین چگونه توانسته است برای حصول به منافع ملی حداکثری خود در روند موضوع پاندمی ویروس کرونا از دو مفهوم قدرت و گفتمان بهرهبرداری بهینه انجام دهد؟. قدرت و دانش و اجرای یک گفتمان هژمون، برای تأسیس یک رژیم حقیقت مستقل، در نظام بینالملل امری ضروری است.
Given the recent phenomenon of the Corona virus pandemic in the world and its effects on the foreign policy of any political system, this article takes the idea from the main dissertation entitled "Foucault's productive power from the perspective of discourse and its role on the foreign policy of the Islamic Republic of Iran" in which it is a position to explore the two strategic concepts of "power and discourse" in the foreign policy of the Chinese political system. The Objective of this paper is to study the role of power and foreign policy discourse in the Corona and post-Corona eras (case study: China). The present study is descriptive-analytical and seeks to answer the question that how has foreign policy of China been able to use the two concepts of power and discourse optimally to achieve its maximum national interests in the process of the Corona virus pandemic? In this respect our hypothesis is that the power and knowledge and implementation of a hegemonic discourse is essential for the establishment of an independent truth regime in the international system.
_||_