تشیع در دوره ایلخانی
محورهای موضوعی : مجله پژوهش های سیاسی و بین المللیحمید طاهری بشارت 1 , صابر اداک 2 , محسن حیدرنیا 3
1 - گروه تاریخ و تمدن ملل اسلامی، واحد شهر ری، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.
2 - گروه الهیات و معارف اسلامی ،دانشکدهالهیات ومعارف اسلامی، واحد یادگار امام خمینی(ره) شهر ری، دانشگاه آزاد اسلامی ،تهران،ایران(نویسنده مسئول)
3 - گروه الهیات ومعارف اسلامی،دانشکده علوم انسانی،دانشگاه ازاد اسلامی یادگار امام(ره)شهرری،تهران،ایران.
کلید واژه: تشیع, علامه حلی, ایران , خلافت عباسی , مغول.,
چکیده مقاله :
قرن هفتم هجری را میتوان آزمونی بزرگ برای علمای شیعه دانست; زیرا این برهه زمانی آبستن حوادث بزرگ و ناگهانی و غیر قابل پیش بینی بود که مهم ترین آن رخداد ها سقوط خلافت عباسی بود. در این عرصه، علمای بزرگی چون خواجه نصیرالدین طوسی و علامه حلی و سید بن طاووس اقدامات مؤثری انجام دادند که منجر به رشد و گسترش چشم گیر شیعه گردید. از دیگرسو، همکاری شیعیان با حاکمانی کافر (مغولان) مطرح بود که روند بسترسازی گرایش به تشیع و نفوذ قدرت بعضی از علمای شیعه ، بسط قدرت سیاسی و اجتماعی این مذهب را قطعی و غالب جلوه می نماید. در این مقاله نقش چند تن از علما وچهره های برجسته شیعه وجایگاه ایشان در مواجهه با مغولان ،بررسی وبعضی اتهام های ذکر شده بر علیه ایشان را نقد خواهیم کرد. البته در پی تطهیر و تبرعه همه شیعیان آن روزگار و جانبداری از ایشان نیستیم.
The seventh century AH can be considered a great test for Shiite scholars; Because this was a time of great and sudden and unpredictable events, the most important of which was the fall of the Abbasid Caliphate. In this field, great scholars such as Khajeh Nasir al-Din al-Tusi, Allameh Hali, and Sayyid ibn Tawus took effective measures that led to the significant growth and expansion of the Shiites. On the other hand, the cooperation of Shiites with infidel rulers (Mongols) was discussed that the process of laying the groundwork for Shiism and the influence of some Shiite scholars, the expansion of political and social power of this religion is definite and dominant. This article first discusses the reasons and manner in which Khajeh Nasir al-Din al-Tusi accompanied the Mongols and rejected the role of interference in the fall. In this article,
