شخصیت و مقام علمی امام‌الحرمین جوینی
محورهای موضوعی : باحث معرفتی و روش­ شناختی تاریخ پژوهی
1 - استادیار گروه تاریخ
دانشگاه آزاد اسلامی شهر ری
کلید واژه: نیشابور, نظامیه, امام‌الحرمین, شیخ الاسلام, امام الائمه,
چکیده مقاله :
امام‌الحرمین جوینی، عبدالملک بن ابو محمدبن عبدالله بن یوسف متوفی 478 ﻫ.ق از بزرگان ائمه شافعیه خراسان و نخستین استاد نظامیه نیشابور بوده است. بسیاری از فضلا و فقها و دانشمندان نامی قرن پنجم و ششم ﻫ.ق از جمله امام محمد غزالی و کیاهراسی و ابوالمظفر خوافی افتخار شاگردی او را داشتند و او به وجود این شاگردان فخر و مباهات می‌نمود. آوازه علمی و روحانی او از بلاد خراسان گذشت و عراق و شام و حجاز را در برگرفت. و از تمام اطراف و اکناف جهان اسلام به خدمت او می‌شتافتند و همواره قریب چهار صد تن از طلاب و فقها در حلقه درس او حضور داشتند. خواجه نظام‌الملک مدرسه نظامیه نیشابور را برای وی تأسیس نمود و تولیت اوقاف و تدریس و خطابه و مناظره آن را به وی واگذار نمود. امام‌الحرمین از حدود سال 456 ﻫ.ق تا هنگام وفات در 478 ﻫ.ق مدت بیست و دو سال بلا منازع عهده‌دار تدریس و خطابه در این مدرسه بود. امام‌الحرمین صاحب تألیفات و تصنیفات بسیار است.
Imam-ol-harmain Joeini , Abdolmalk- ebn-Abu Mohammad- ebn- Abdollah Yosef Who was dead in 478 A . H ( according to a lunar calendar ) was one of the great Shafieh Imams of Khorasan and the first teacher of Nishabor Nezamieh . Many of the famous scholars , erudites and jurists of the fifth and sixth centuries including Imam Mohammad Ghazali and Kiaharasi and Abol Mozafar Khvafi were proud of being his disciples . His scientific and spiritual reputation passed from Khorasan territory and was known by all in Iraq , Sham and Hejaz , and almost 400 students and jurists attended his classes all the time . Nishabor Nezamieh school was established by Khaje Nezam- ol – Molk for him and right of its custodianship , teaching , giving lecture and give lecture in this school from 456 A . H until his death in 478 A . H for 22 years . Imam-ol-harmain wrote many books and compositions . And Khakn said he had composition in evry science all of which were used as textbook by students in Nishabor Nezamieh . Among his main works was Nahaiat-ol-Matlab fi Drayat-ol- Mazhab . Imam-ol-harmain was one whose virtues were acknowledged by the great whether Arab or non-Arab . Besides Imam-ol-harmain title that was given to him because of residing near Holy Shrines ( Mecca and Madina ) and teaching and issuing decrees there , he was given another titles such as Shikh-ol-Islam , Imam-ol-Aemeh , Habr – ol- Sharieh.
